Broń zespołowa

Broń zespołowa – broń strzelecka, która razem z amunicją jest etatowym wyposażeniem co najmniej dwóch żołnierzy^[1][2].

Wchodzi w skład wyposażenia obsług, pododdziałów lub załóg. Przeznaczona do zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych i powietrznych, a także lekko opancerzonego sprzętu naziemnego^[1].

Do broni zespołowej zalicza się:

• karabiny maszynowe (ręczne, lekkie, ciężkie, uniwersalne, wielkokalibrowe);
• karabiny przeciwpancerne;
• granatniki.

• broń indywidualna

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 41. ISBN 83-86028-01-7.