[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bruno Giordano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruno Giordano
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1956
Rzym

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1985 S.S. Lazio 203 (72)
1985–1988 SSC Napoli 78 (23)
1988–1989 Ascoli Calcio 26 (10)
1989–1990 Bologna FC 33 (7)
1990–1992 Ascoli Calcio 37 (3)
W sumie: 377 (115)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976–1983  Włochy U-21 13 (5)
1979  Włochy IO 2 (3)
1978–1985  Włochy 13 (1)
W sumie: 28 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1994 Polisportiva Monterotondo Calcio
1995–1996 Fano
1996–1997 FC Crotone
1997–1998 Frosinone Calcio
1998–1999 Ancona Calcio
1999–2000 Nocerina
2000–2001 Calcio Lecco
2001–2002 Tivoli Calcio
2002–2003 L’Aquila
2003–2005 Reggiana 1919
2006 Catanzaro
2006–2007 Messina
2009 Pisa
2011 Ternana Calcio
2013–2014 Ascoli Calcio
2015–2016 FC Tatabánya
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Bruno Giordano (ur. 13 sierpnia 1956 w Rzymie[1]) – włoski piłkarz i trener, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Przygodę z futbolem rozpoczął w 1975 roku w klubie S.S. Lazio. Jako piłkarz tej drużyny został królem strzelców Serie A w sezonie 1978/79 z 19 bramkami[2]. W 1980 został aresztowany pod zarzutem udziału w aferze Totonero związanej z zakładami bukmacherskimi i otrzymał zakaz gry w piłkę do 1982[3]. Lazio zostało zdegradowane do Serie B po udziale w skandalu. Giordano po powrocie do gry został królem strzelców Serie B w sezonie 1982/83[4] oraz zdobył Puchar Włoch w 1982. Po 10 latach opuścił klub, po rozegraniu 203 spotkań, w których strzelił 72 bramki[5].

Od 1985 występował w SSC Napoli. Grał w drużynie wspólnie z Diego Maradoną czy Ciro Ferrarą. W sezonie 1986/87 zdobył z Napoli podwójną koronę, tj. mistrzostwo Serie A oraz Puchar Włoch[5]. Sezon 1988/89 spędził w Ascoli Calcio. Następnie dołączył do Bologny, z której w 1990 powrócił do Ascoli. Po sezonie 1991/92 zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1975/76 S.S. Lazio  Włochy Serie A 14 5
1976/77 26 10
1977/78 29 12
1978/79 30 19
1979/80 23 9
1980/81 Serie B 0 0
1981/82 0 0
1982/83 38 18
1983/84 Serie A 18 8
1984/85 25 5
1985/86 SSC Napoli 25 10
1986/87 26 5
1987/88 27 8
1988/89 Ascoli Calcio 26 10
1989/90 Bologna FC 33 7
1990/91 Ascoli Calcio Serie B 20 1
1991/92 Serie A 17 2

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Giordano po raz w drużynie narodowej wystąpił 21 grudnia 1978 w wygranym 1:0 spotkaniu z Hiszpanią[6]. Giordano zagrał w dwóch spotkaniach eliminacyjnych do Mistrzostw Europy 1984.

Ostatni mecz w reprezentacji Włoch zagrał 25 września 1985. Przeciwnikiem była Norwegia, a mecz zakończył się porażką Italii 1:2. Łącznie Giordano w latach 1978–1985 wystąpił w 13 spotkaniach i strzelił jedną bramkę[7].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera menadżerską Giordano rozpoczął w 1993 w zespole Polisportiva Monterotondo Calcio. W kolejnych latach pracował dla Fano (1995–1996), FC Crotone (1996–1997), Frosinone Calcio (1997–1998), Ancona Calcio (1998–1999), Nocerina (1999–2000), Calcio Lecco (2000–2001), Tivoli Calcio (2001–2002) oraz L’Aquila (2002–2003).

Od 2003 do 2005 pracował w Reggiana 1919. W styczniu 2006 został powołany na stanowisko trenera zajmującej ostatnie miejsce w Serie B drużyny Catanzaro. Catanzaro spadło do Serie C, a wkrótce potem ogłosił upadłość.

Latem 2006 Giordano został nowym trenerem Messiny, która właśnie spadła do Serie B. Jednak po wykryciu Afery Calcipoli w 2006, Messina pozostała w Serie A, co pozwoliło Giordano w końcu trenować drużynę z najwyższej klasy rozgrywkowej. W dniu 30 stycznia 2007, po serii słabych wyników, w tym porażce u siebie z ostatnim w tabeli Ascoli, Giordano został zwolniony. Powrócił do Messiny 2 kwietnia, jednak przegrał wszystkie cztery mecze, po czym został ponownie zwolniony 23 kwietnia, zaledwie 21 dni po ponownym mianowaniu[8].

W kwietniu 2009 został mianowany przez klub Serie B Pisa w miejsce Giampiero Ventury na stanowisku głównego trenera[9]. Następnie przez krótki czas pełnił funkcję głównego trenera klubu Ternana Calcio[10].

Od końca października 2013 był trenerem drużyny Ascoli Calcio, z której odszedł w 2014[11]. Pracował także w węgierskiej FC Tatabánya[12].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

S.S. Lazio

  • Król strzelców Serie A (1): 1978/79
  • Król strzelców Serie B (1): 1982/83

SSC Napoli

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. GIORDANO Bruno: un trasteverino a Tor di Quinto [online], storiedicalcio.altervista.org [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  2. Italy - Serie A Top Scorers [online], rsssf.org [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  3. Il primo grande scandalo del calcio italiano [online], ilpost.it [dostęp 2024-02-07] (wł.).
  4. Italy - Serie B Top Scorers [online], rsssf.org [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  5. a b Bruno Giordano [online], national-football-teams.com [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  6. Giordano Bruno [online], figc.it [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2005-03-10] (wł.).
  7. Bruno Giordano [online], eu-football.info [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  8. Bruno Giordano [online], weltfussball.de [dostęp 2024-02-07] (niem.).
  9. Serie B, tre toscane ai playoff Pisa giù, playout Ancona-Rimini [online], gazzetta.it [dostęp 2024-02-07] (wł.).
  10. TERNANA, E' GIORDANO IL NUOVO ALLENATORE [online], terninrete.it [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07] (wł.).
  11. Calciomercato Ascoli, UFFICIALE: Giordano nuovo allenatore [online], calciomercato.it [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] (wł.).
  12. Giordano: "Lascio l'Ungheria, chiuso il rapporto con il Tatabanya" [online], lazionews.eu [dostęp 2024-02-07] (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]