[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bitwa pod Zalezianką

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Zalezianką
II wojna światowa
Czas

14 maja 1943

Miejsce

okolice Zalezianką

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Przyczyna

likwidacja oddziału partyzanckiego GL

Strony konfliktu
Gwardia Ludowa  III Rzesza
Dowódcy
mjr Franciszek Księżarczyk
por. Ignacy Robb-Narbutt
Siły
oddział Gwardii Ludowej (około 100 ludzi) batalion żandarmerii niemieckiej
Straty
5 zabitych, 3 rannych około 30 zabitych i rannych
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°59′49″N 20°45′34″E/50,996944 20,759444

Bitwa pod Zalezianką – bitwa partyzancka stoczona 14 maja 1943 roku w lesie pod Zalezianką przez oddział Gwardii Ludowej przeciwko żandarmerii niemieckiej w sile batalionu[1].

Przebieg bitwy

[edytuj | edytuj kod]

Kwaterujący w lesie w okolicy Zalezianki partyzancki oddział Gwardii Ludowej im. Ziemi Kieleckiej dowodzony przez porucznika Ignacego Robb-Narbutta w składzie trzech plutonów, dowodzonych przez: Henryka Kozubskiego, Władysława Staromłyńskiego i Władysława Wasilewskiego, został wykryty przez niemiecki samolot[2]. W tym czasie w oddziale przebywał sekretarz Kieleckiego Okręgu PPR Mieczysław Kowalski i przedstawiciel Sztabu Głównego GL Franciszek Księżarczyk. Do walki doszło w czasie akcji okrążenia i próby likwidacji oddziału Gwardii Ludowej przez żandarmerię niemiecką. Wobec zdecydowanej przewagi po stronie nieprzyjaciela Franciszek Księżarczyk zadecydował, że każdy pluton będzie przebijał się przez pierścień okrążenia na własną rękę. W czasie walki zabitych zostało 5 partyzantów, wśród których był sekretarz Mieczysław Kowalski. Trzech kolejnych zostało rannych, ale udało się wyjść z okrążenia. Tylko pluton dowodzony przez Henryka Kozubskiego nie poniósł żadnych strat, ponieważ znalazł lukę w pozycjach nieprzyjaciela. Straty po stronie niemieckiej były wyższe i oszacowano je na około 30 zabitych i rannych[3].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W okresie Polski Ludowej we wsi wzniesiono pomnik upamiętniający poległych w bitwie partyzantów Gwardii Ludowej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia 1975 ↓, s. 765.
  2. Gmina Łączna - Miejsca warte zobaczenia [online], old.laczna.pl [dostęp 2020-04-25] (pol.).
  3. Walki zbrojne 1971 ↓, s. 619-620.
  4. Przewodnik 1988 ↓, s. 321,.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Sobczak: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977.
  • Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1988.