Benjamin Ursinus

Benjamin Ursinus von Bär

Benjamin Baer

biskup
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1646 Leszno
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1720 Berlin
Wyznanie	kalwinizm
Ordynacja	1667
Nominacja biskupia	1700
Multimedia w Wikimedia Commons

Benjamin Ursinus von Bär (ur. 12 lutego 1646 w Lesznie, zm. 23 grudnia 1720 w Berlinie) – duchowny kalwiński, nadworny kaznodzieja elektora brandenburskiego, kalwiński biskup Królestwa w Prusach^[1].

Pochodził ze śląskiej rodziny ewangelickich pastorów, a wywodzącej się z mieszczaństwa Świdnicy. Urodził się w Lesznie, gdzie jego ojciec w tym czasie pełnił funkcje protestanckiego ministra w zborze kalwińskim. Wychował się natomiast w Gdańsku, gdzie jego ojciec był pastorem zboru kalwińskiego przy kościele św. Piotra. Uczęszczał do szkoły parafialnej św. Piotra i Gimnazjum Akademickiego. Studia teologiczne odbył na uniwersytecie w Heidelbergu. W 1667 roku został potajemnie ordynowany do posługi w katolickiej Kolonii. W 1670 roku został nadwornym kaznodzieją na dworze w Berlinie. Gdy elektor Fryderyk III Hohenzollern postanowił koronować się w Królewcu wyznaczył Ursinusa do przeprowadzenia ceremonii. Mianował go również naczelnym kaznodzieją nadwornym i biskupem.

18 stycznia 1701 roku wspólnie z luterańskim kaznodzieją nadwornym, Bernhardem von Sandenem dokonał aktu namaszczenia króla Fryderyka I Pruskiego. W latach 1701–1703 roku uczestniczył w pracach nad unią Kościołów ewangelickich w Prusach i Brandenburgii. Do finalizacji pomysłu zjednoczenia doktrynalnie różnych denominacji jednak nie doszło. 31 stycznia 1713 roku ochrzcił księcia pruskiego, Fryderyka.

W 1703 roku został nobilitowany. Był protoplastą pruskiej rodziny szlacheckiej Ursinus von Bär.