Bartosz Bielenia
Bartosz Bielenia (2020). | |
Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1992 |
---|---|
Zawód |
aktor |
Lata aktywności |
od 1999 |
Zespół artystyczny | |
Nowy Teatr w Warszawie |
Bartosz Bielenia (ur. 15 maja 1992 w Białymstoku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i dorastał w Białymstoku. Został wychowany w wierze katolickiej i chciał zostać księdzem[1]. W 1999 na deskach Teatru Dramatycznego w Białymstoku w wieku siedmiu lat zadebiutował jako tytułowy bohater w spektaklu Mały Książę autorstwa Antoine’a de Saint-Exupéry’ego[2]. Występował w Młodzieżowym Domu Kultury w Białymstoku, najpierw w dziecięcym Teatrze Szóstka, a potem w Teatrze Klaps[3], gdzie swoje doświadczenie zdobywali także Adam Woronowicz, Katarzyna Herman i Rafał Rutkowski.
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku[4][5]. Po wygranych konkursach recytatorskich podjął decyzję o zdawaniu do szkoły teatralnej[6]. Studiował w PWST w Krakowie, którą ukończył w 2016[7]. W czasie studiów brał udział stosowaniu przemocy wobec młodszych studentów, co sam później zadeklarował[8].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Już będąc na studiach, odgrywał swoje pierwsze teatralne role. W 2012 zagrał w sztuce Heinera Müllera Mauzer w reżyserii Theodorosa Therzopoulosa. W krakowskim Teatrze Bagatela wystąpił w roli Hipolita w Idiocie Fiodora Dostojewskiego (2013) w reż. Norberta Rakowskiego. W latach 2014–2017 był związany ze Starym Teatrem w Krakowie, gdzie grał Edmunda w Królu Learze Williama Shakespeare’a (2014) w reż. Jana Klaty, tytułowego duńskiego księcia w Hamlecie (2015) Szekspira w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego, Saszę w Płatonowie Antoniego Czechowa (2015) w reż. Konstantina Bogomołowa, Podopiecznych Elfriede Jelinek (2016) w reż. Pawła Miśkiewicza, Wróżkę i Młodziutkiego Księcia w Kopciuszku Joëla Pommerata (2017) w reż. Anny Smolar, księdza w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (2017) w reż. Jana Klaty oraz Wszystko zmyślone Anny Karasińskiej (2017).
W 2013 pojawił się w jednym z odcinków serialu Głęboka woda. W komediodramacie muzycznym Maćka Bochniaka Disco polo (2015) wystąpił w niewielkiej roli demonicznego kamerdynera, członka zespołu „Funny Gamer”. W dreszczowcu Wojciecha Kasperskiego Na granicy (2016) zagrał postać Janka. W dramacie Wojciecha Smarzowskiego Kler (2018) został obsadzony w roli lizusa. Przełomem w karierze stała się główna rola w filmie Boże Ciało (2019), za którą otrzymał Paszport "Polityki" w kategorii Film[9].
W styczniu 2018 roku dołączył do zespołu Nowego Teatru w Warszawie, gdzie wystąpił w Uczcie Platona (2018) w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego[10].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jego ciotka, Bernarda Bielenia, to aktorka i reżyserka związana z Białostockim Teatrem Lalek oraz wykładowczyni Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie i Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej w Białymstoku. Jego siostrą przyrodnią jest Magdalena Koleśnik – również aktorka[11][12][13]. Jest w związku z Sonją Orlewicz[14][15].
Okazywał wsparcie dla osób LGBT[16].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 2013 – Głęboka woda, odc. Bez miłości jako Patryk Domagała
- 2014 – Dzwony w sierpniu jako Kuba
- 2015 – The Time of a Young Man About To Kill
- 2015 – Disco polo jako członek zespołu Funny Gamer
- 2016 – Na granicy jako Janek
- 2018 – Kler jako lizus
- 2019 – Boże Ciało jako Daniel / ksiądz Tomasz
- 2019 – Ondyna
- 2020 – 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy jako Krzysiek Pyzior
- 2021 – Prime Time jako Sebastian
- 2023 – Kos jako Ignac Sikora
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 2016: Międzynarodowy Festiwal Kina Niezależnego „Off Camera” w Krakowie – Wyróżnienie Specjalne dla aktora w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych za film Na granicy[17]
- 2016: Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” – nagroda za odkrycie aktorskie za „wyjątkową obecność w filmie, bogate środki wyrazu. Za moc i wiarygodność” za film Na granicy[17]
- 2019: Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego[18]
- 2019: Paszport "Polityki" w kategorii Film[19][20]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Wakar: Zawód: aktor. Czerwone i Czarne, 2020. ISBN 978-83-66219-36-6.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Karolina Stankiewicz (2019-09-24): Bartosz Bielenia: „W dzieciństwie chciałem zostać księdzem”. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ HZ (2020-01-14): Poznajecie? To mały Bartosz Bielenia! Jako 7-latek zagrał Małego Księcia. Radio Eska. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ Początki artystycznej kariery Bartosza Bieleni. tvp.pl. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ VI LO w Białymstoku wspiera swojego absolwenta - Bartosza Bielenię. tvp.pl. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ HZ (2020-02-06): Oscary 2020. VI LO murem za Bartoszem Bielenią. Białostoczanin przywiezie Oscara?. Radio Eska. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ Dagmara Romanowska (2020-03-13): Bartosz Bielenia: w czepku urodzony. Onet.pl. [dostęp 2020-09-09].
- ↑ Katarzyna Pawlicka (2016-03-07): Bartosz Bielenia: wiele od siebie wymagam. Onet.pl. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ Natemat.pl wraz z jego dekalracją[1]
- ↑ WB (2020-01-15): Bartosz Bielenia odebrał Paszport Polityki i nakleił na niego tęczową naklejkę. Dołączył do Olgi Tokarczuk. Gazeta.pl. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ Bartosz Bielenia. Nowy Teatr w Warszawie. [dostęp 2020-02-09].
- ↑ Magdalena Koleśnik o scenach intymnych z przyrodnim bratem Bartoszem Bielenią. "Ekipa miała większy problem niż my" [online], gazetapl [dostęp 2021-12-14] (pol.).
- ↑ Magdalena Koleśnik i Bartosz Bielenia - erotyczne sceny między przyrodnim rodzeństwem w filmie Ondyna [online], eska.pl [dostęp 2021-12-14] .
- ↑ Przesiadka / Teatr / dwutygodnik.com [online], dwutygodnik.com [dostęp 2021-12-14] (pol.).
- ↑ Bartosz Bielenia z dziewczyną na imprezie filmowej. Kim jest Sonia Orlewicz? | Radio ZET, radiozet.pl, 1583 [dostęp 2021-12-14] (pol.).
- ↑ Gwiazdor "Bożego Ciała" pokazał swoją dziewczynę na rozdaniu nagród. Kim jest jego wybranka? [online], naTemat.pl [dostęp 2021-12-14] (pol.).
- ↑ Bartosz Bielenia odebrał Paszport Polityki i nakleił na niego tęczową naklejkę. Dołączył do Olgi Tokarczuk [online], gazetapl, 15 stycznia 2020 [dostęp 2023-08-28] (pol.).
- ↑ a b Bartosz Bielenia w bazie filmpolski.pl
- ↑ Maciej Nycz: Bartosz Bielenia zdobywcą Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego!. rmf24.pl, 2019-12-03. [dostęp 2019-12-04]. (pol.).
- ↑ Redakcja, Czas na wielkość. Wręczyliśmy Paszporty 2019 [online], polityka.pl, 2020 [dostęp 2020-05-26] (pol.).
- ↑ Paszporty Polityki 2019 wręczone! [online], Culture.pl [dostęp 2020-05-26] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bartosz Bielenia w bazie filmpolski.pl
- Bartosz Bielenia w bazie IMDb (ang.)
- Bartosz Bielenia w bazie Filmweb
- Absolwenci Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
- Absolwenci VI LO im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku
- Artyści Teatru Dramatycznego w Białymstoku
- Aktorzy związani z Białymstokiem
- Polscy aktorzy dziecięcy
- Polscy aktorzy filmowi
- Polscy aktorzy teatralni
- Polscy aktorzy telewizyjni
- Laureaci Polskiej Nagrody Filmowej dla najlepszej głównej roli męskiej
- Laureaci Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego
- Ludzie urodzeni w Białymstoku
- Urodzeni w 1992
- Aktorzy Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie