Bongo leśne

Bongo leśne

Tragelaphus eurycerus[1]
(Ogilby, 1837)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	bawoły
Rodzaj	niala
Gatunek	bongo leśne
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
bliski zagrożenia
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Bongo leśne^[3] (Tragelaphus eurycerus) – największa spośród afrykańskich leśnych antylop.

Zamieszkująca afrykańskie lasy tropikalne i góry w Dolinie Konga. Przebywa na terenie do 4300 m n.p.m. Według danych z 2016 roku jest ich 15-25 tys. osobników, a ich populacja ciągle maleje^[4].

Wysokość w kłębie 1,1-1,3 m i długość 1,7-2,5 m. Samice ważą 210-235 kg, samce 240-405 kg. Ubarwienie zmienne, forma typowa jest brązowa w białe paski. Samiec ma większe rogi, które jednak występują u obojga płci^[5].

Ciąża trwa około 9,5-10 miesięcy. Zwykle rodzi się jeden młody osobnik, który osiąga dojrzałość płciową po ok.800 dniach w przypadku samic oraz ok. 900 dniach w przypadku samców. Świeżo narodzone ciele waży około 20 kg^[5].

Przeważnie prowadzi nocny tryb życia. Są jedynymi antylopami leśnymi, które tworzą stada złożone z 5 lub 6 osobników. W niewoli żyją zwykle około 21 lat^[5].

Na skutek nadmiernych polowań bongo stało się w ostatnim dziesięcioleciu zdecydowanie rzadkie. Dzieli przestrzeń życiową z okapi leśnym i słoniem leśnym (słoń afrykański).

Żywi się różnego rodzaju roślinami. Mając wybór, preferuje młode liście, które mają wyższą zawartość białka oraz niższą błonnika. Szukają także naturalne lizawki solne. W celu uzyskania soli lub minerałów jedzą również spalone drzewa^[5].

Jest trudne w hodowli. W europejskich ogrodach zoologicznych gatunek hodowany rzadko, w Polsce m.in. w opolskim oraz warszawskim zoo^[6].