[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bodo Tümmler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bodo Tümmler
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1943
Toruń

Wzrost

188 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
brąz Meksyk 1968 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 1966 bieg na 1500 m
brąz Budapeszt 1966 bieg na 800 m
Uniwersjada
złoto Budapeszt 1965 bieg na 1500 m
złoto Tokio 1967 bieg na 1500 m
brąz Tokio 1967 bieg na 800 m
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Bodo Tümmler (ur. 8 grudnia 1943 w Toruniu[1]) – niemiecki lekkoatleta, średniodystansowiec, mistrz Europy i medalista olimpijski. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zwyciężył w biegu na 1500 metrów (przez Andym Greenem z Wielkiej Brytanii i Zbigniewem Wójcikiem z Polski) na uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2] oraz w finale pucharu Europy w 1965 w Stuttgarcie (wyprzedzając Jeana Wadoux z Francji i Jürgena Maya z Niemieckiej Republiki Demokratycznej)[3].

Zdobył złoty medal na tym dystansie (wyprzedzając Michela Jazy’ego z Francji i swego kolegę z reprezentacji RFN Haralda Norpotha) oraz brązowy medal w biegu na 800 metrów (za Manfredem Matuschewskim z NRD i Franzem-Josefem Kemperem z RFN) na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[4].

Ponownie zwyciężył w biegu na 1500 metrów (wyprzedzając Dave’a Baileya z Kanady i Gianniego Del Buono w Włach), a także zdobył brązowy medal w biegu na 800 metrów (za Ralphem Doubellem z Australii i Franzem-Josefem Kemperem na uniwersjadzie w 1967 w Tokio[2]. Zajął 2. miejsce w biegu na 1500 metrów finale pucharu Europy w 1967 w Kijowie, za Manfredem Matuschewskim, a przed Olegiem Rajko z ZSRR[3].

13 czerwca 1968 w Fuldzie ustanowił rekord świata w sztafecie 4 × 880 jardów czasem 7:14,6 (sztafeta biegła w składzie: Tümmler, Walter Adams, Norpoth i Kemper)[5].

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, przegrywając jedynie z Kipchoge Keino z Kenii i Jimem Ryunem ze Stanów Zjednoczonych. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w półfinale tej konkurencji[1].

Siedmiokrotnie zdobywał mistrzostwo RFN w biegu na 1500 metrów (w latach 1965–1969 i 1971–1972), a w 1964 był trzeci[6]. Był również mistrzem swego kraju w sztafecie 3 × 1000 metrów w 1964 i 1965[7] oraz w sztafecie 4 × 800 metrów w 1972[8]. W hali był mistrzem RFN w biegu na 1500 metrów w 1965[9].

Trzykrotnie poprawiał rekord RFN do wyniku 3:36,5, uzyskanego 10 lipca 1968 w Kolonii[10].

Pozostałe rekordy życiowe Tümmlera[11][12]:

Reprezentował klub SC Charlottenburg.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bodo Tümmler [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-02] (ang.).
  2. a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-02] (ang.).
  3. a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-02] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 523 [dostęp 2022-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 148 [dostęp 2022-01-02] (ang.).
  6. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-02] (niem.).
  7. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 2) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-02] (niem.).
  8. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 3) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-02] (niem.).
  9. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (1500m – Herren ) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-02] (niem.).
  10. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 43. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  11. Bodo Tümmler w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-01-02].
  12. Bodo Tümmler [online], Track and Field Statistics [dostęp 2022-02-02] (ang.).