[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bobowo (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobowo
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

starogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Bobowo

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

25

brak współrzędnych

Bobowo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Bobowo z siedzibą GRN w Bobowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie starogardzkim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 23/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bobowo, Dąbrówka, Grabowo Bobowskie i Wysoka oraz miejscowości Smoląg i Smolążek z dotychczasowej gromady Grabowiec ze zniesionej gminy Bobowo w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 25 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1960 do gromady Bobowo włączono miejscowości Grabowiec, Jabłowo, Jabłówko, Mysinek i Lipinki Szlacheckie ze zniesionej gromady Jabłowo w tymże powiecie[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 w powiecie starogardzkim w woj. gdańskim reaktywowano zniesioną w 1954 roku gminę Bobowo[10] (zniesioną w latach 1976-91; od 1999 w woj. pomorskim).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu starogardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 212/LII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starogardzie Gdańskim z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 80)
  8. Uchwała Nr 22/XII/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 8 października 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 451/59 Rady Ministrów z dn. 19 listopada 1959 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 24 grudnia 1959 r., Nr. 7, Poz. 58)
  9. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  10. Uchwała Nr XVIII/108/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie gdańskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 15 grudnia 1972 r., Nr 20, Poz. 195)