[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bobby Unser

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobby Unser
Ilustracja
Imię i nazwisko

Robert William Unser

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1934
Colorado Springs

Data i miejsce śmierci

2 maja 2021
Albuquerque

Sukcesy

1968, 1974: USAC (mistrz)
1968, 1975, 1981: Indianapolis 500 (zwycięzca)

Bobby Unser, właśc. Robert William Unser (ur. 20 lutego 1934 w Colorado Springs, zm. 2 maja 2021 w Albuquerque[1]) – amerykański kierowca wyścigowy.

Pochodzi z rodziny o tradycjach wyścigowych, związanej głównie z serią IndyCar. Jego ojciec, dwaj wujkowie, dwaj bracia (Al i Jerry), syn a także dwóch bratanków (m.in. Al Junior) również startowali w wyścigach samochodowych.

USAC / CART

[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotny mistrz USAC (1968, 1974), trzykrotny zwycięzca Indianapolis 500 (1968, 1975, 1981).

Bliski przyjaciel, a także rywal Dana Gurneya. W latach 1968–1978 startował za kierownicą zbudowanych przez Gurneya samochodów marki Eagle. Po utworzeniu w 1979 roku serii CART ostatnie trzy lata kariery spędził w zespole Penske Racing (na zdjęciu Penske PC-7 z 1979).

Łącznie w latach 1955–1982 wziął udział w 258 wyścigach. Wygrał 38, natomiast 52 razy startował z pole position.

Indianapolis 500 1981

[edytuj | edytuj kod]

Był bohaterem najbardziej kontrowersyjnego rozstrzygnięcia w historii tego słynnego wyścigu. W 1981 roku walczył o zwycięstwo z Mario Andrettim. W trakcie fazy neutralizacji na 149. z 200 okrążeń obaj rywale zjechali na serwis do boksów, po czym wrócili na tor. Przy okazji Unser wyprzedził osiem samochodów, natomiast Andretti dwa.

Wyścig zakończył się wygraną Unsera, ale ponieważ podczas neutralizacji wyprzedzanie jest zabronione, zespół Andrettiego złożył protest, który został uwzględniony przez USAC i następnego dnia zwycięstwo przyznano Andrettiemu. Jednak kolejny protest – tym razem ze strony Unsera – dowiódł, że Andretti również nielegalnie zyskał pozycje na torze i w październiku 1981 roku oficjalnie uznano pierwotne wyniki z Unserem jako zwycięzcą. Był to jednocześnie jego ostatni start w tym wyścigu (w 1982 roku nie zakwalifikował się do rywalizacji).

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

Ma na koncie epizod w Formule 1. W 1968 roku wziął udział w Grand Prix USA na torze Watkins Glen. Był także na liście zgłoszeń do Grand Prix Włoch, ale wraz z Mario Andrettim zdecydował się na powrót do USA i start w wyścigu USAC na torze Indiana State Fairgrounds.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty: z Barbarą Schumaker (1954–1966, dzieci: Bobby Jr, Cindy), Normą Davis (1967–1970, dzieci: Robby, Jeri) oraz Marshą Sale (od 1977).

Po zakończeniu kariery sportowej był komentatorem wyścigów CART, głównie dla stacji telewizyjnej ABC (w latach 1987–2001).

Starty w Indianapolis 500

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
1963 Kurtis Kraft Novi 16 33 Wypadek
1964 Ferguson Novi 22 32 Wypadek
1965 Kurtis Kraft Novi 8 19 Przewód olejowy
1966 Huffaker Offenhauser 28 8
1967 Eagle Ford 8 9
1968 Eagle Offenhauser 3 1
1969 Lola Offenhauser 3 3
1970 Eagle Ford 7 11
1971 Eagle Offenhauser 3 12 Wypadek
1972 Eagle Offenhauser 1 30 Aparat zapłonowy
1973 Eagle Offenhauser 2 13 Korbowód
1974 Eagle Offenhauser 7 2
1975 Eagle Offenhauser 3 1
1976 Eagle Offenhauser 12 10
1977 Lightning Offenhauser 2 18 Przewód olejowy
1978 Eagle Cosworth 19 6
1979 Penske Cosworth 4 5
1980 Penske Cosworth 3 19 Zapłon
1981 Penske Cosworth 1 1
1982 March Cosworth Nie zakwalifikował się

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kevin Dotson CNN, Three-time Indy 500 winner Bobby Unser dies at 87 [online], CNN [dostęp 2021-05-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]