BYD
 logo BYD | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1995 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Wang Chuanfu |
| Strona internetowa | |
BYD (chiń. upr. 比亚迪) – chiński prywatny holding zajmujący produkcją samochodów osobowych, użytkowych oraz autobusów, a także akumulatorów, paneli fotowoltaicznych, pociągów i wózków widłowych, działający od 1995 roku, z siedzibą w Shenzhen.
Struktura holdingu BYD
[edytuj | edytuj kod]- BYD
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W 1995 roku Wang Chuanfu, 30-letni chemik i absolwent Centralnego Uniwersytetu Południowego w Changsha, zrezygnował pracy w państwowym instytucie zajmujący się pracą badawczą nad technologią akumulatorów litowo-jonowych[1]. Razem ze swoim kuzynem Lu Xiangyangiem zgromadził 20 współpracowników, zaciągnął pożyczkę na 2,5 miliona juanów i uruchomił niewielkie przedsiębiorstwo Yadi Electronics mające wówczas na celu wytwarzać akumulatory dla producentów elektroniki użytkowej. Rozpoczęło ono działalność w kolejnym, 1996 roku, stając się poddostawcą głównie dla producentów zyskujących wówczas na popularności telefonów komórkowych[2].
Wraz z uruchomieniem operacji, Wang Chuanfu zdecydował się dokonać korekty nazwy firmy na Biyadi Electronics, dodając przedrostek powstały z fonetycznego zapisu angielskiej wymowy litery "B". Motywowane to było podbiciem widoczności m.in. w alfabetycznych spisach firm podczas wydarzeń branżowych[3], tworząc nowy wyraz bez głębszego znaczenia[4]. Po korekcie po raz pierwszy przyjęto także nazwę międzynarodową, tworząc w oparciu o chińskie Biyadi sztuczny skrótowiec - BYD. Dla uwiarygodnienia tak zbudowanej nazwy, hasłem przedsiębiorstwa stał się odtąd odpowiadający każdej z liter "BYD" slogan "Build Your Dreams" (ang. buduj swoje marzenia).[5]
Rozwój i dywersyfikacja
[edytuj | edytuj kod]W 2000 firma została głównym dostawcą baterii dla amerykańskiej Motoroli[2], a w 2002 roku – fińskiej Nokii[2]. W 2003 roku Wang Chuanfu kupił niewielkiego producenta miejskich samochodów Qinchuan Automobile wraz z jego fabryką w chińskim Xi’an[2], przychodząc w ten sposób do realizacji wcześniejszych planów poszerzenia swojej działalności o branżę motoryzacyjną. Jeszcze w tym samym roku przejęta firma zmieniła nazwę na BYD Auto, a jej dotychczasowy produkt Qinchuan Flyer przemianowano BYD Flyer - stając się pierwszym samochodem marki BYD[6]. Dwa lata później, w 2005 roku, firma zaprezentowała swój pierwszy opracowany od podstaw model w postaci kompaktowego BYD F3[6]. W 2007 roku BYD Electronics stało się odrębną firmą skoncentrowaną na produkcji m.in. baterii i akumulatorów[7], a macierzysty BYD przyjął odtąd rolę holdingu zarządzającego wielobranżowymi oddziałami.
W 2008 roku zadebiutowała hybrydowa odmiana BYD-a F3, będąca pierwszym samochodem z elektryfikowanym napędem. Wtedy też perspektywicznym BYD Auto zainteresował się amerykański miliarder i inwestor Warren Buffett, który kupił 10-procentowy pakiet akcji w chińskiej firmie[8]. Druga dekada XXI wieku przypadła na intensywny rozwój oferty modelowej BYD Auto, a także ekspansję na rynki zagraniczne wraz z budową zakładów produkcyjnych. W 2013 roku BYD jako pierwszy chiński podmiot otworzył swoją fabrykę w Stanach Zjednoczonych[9], W 2016 roku BYD uruchomił kolejną spółkę, tym razem wkraczającą do branży pociągów wysokich prędkości[10]. W 2020 roku z kolei powstały oddziały skoncentrowane na produkcji półprzewodników (BYD Semiconductor)[11], a także komponentów do samochodów elektrycznych (FinDreams)[12].
Z początkiem 2022 BYD Auto zaprzestało produkcji samochodów spalinowych, koncentrując się odtąd tylko na napędach hybrydowych i elektrycznych[13]. W styczniu 2024 BYD poinformował, że jego motoryzacyjny oddział po 20 latach działalności stał się najpopularniejszym producentem samochodów elektrycznych w poprzedzającym, 2023 roku[14], stając się także najpopularniejszą marką samochodów w Chinach i wypychając z tej pozycji dotychczasowego lidera, Volkswagena[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ How China's BYD went from bargain battery maker to Tesla's biggest rival. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ a b c d Musk once laughed off BYD as a threat. Now the Chinese giant has taken Tesla’s EV crown — here’s how. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ Manpower over Machines: The Calculated Gamble of BYD. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ 你们知道比亚迪名字的由来吗？. [dostęp 2024-05-21]. (chiń.).
- ↑ A Small Showing, but With Big Dreams. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ a b The Big Read: History of BYD. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ BYD Gets Chinese E-Cigarette License. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ How China Built BYD, Its Tesla Killer. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ First Chinese vehicle factory to open in U.S.. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ New unmanned SkyRail service unveiled in NW China. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ BYD Semiconductor Co Ltd. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ BYD To Become An EV Parts Supplier Under FinDreams Brand. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ China's BYD ends full combustion engine cars. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ China’s BYD overtakes Tesla as top-selling electric car seller. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ BYD surpasses Volkswagen to become China's top-selling car maker in 2023. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).