BAP Palacios (1913)

BAP Palacios
	; „Palacios” w Tulonie w 1913 roku
Klasa	okręt podwodny
Typ	Ferré
	Historia
Stocznia	Schneider,; Chalon-sur-Saône
Wodowanie	1913
	Marina de Guerra del Perú
Wejście do służby	1913
Wycofanie ze służby	1919
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 300 ton; 400 ton
Długość	33,5 m
Szerokość	4,8 m
Zanurzenie	3,7 m
Zanurzenie testowe	30 m
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 400 KM; 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 200 KM; 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 13 węzłów; 8 w.
Zasięg	powierzchnia: 2000 Mm przy 10 w.
	Uzbrojenie
	6 torped
Wyrzutnie torpedowe	4 × 450 mm
Załoga	21
	Multimedia w Wikimedia Commons

BAP Palacios – peruwiański okręt podwodny z lat 10. XX wieku, druga jednostka typu Ferré. Zwodowany w 1913 roku we francuskiej stoczni Schneider w Chalon-sur-Saône, został przyjęty do służby w Marina de Guerra del Perú(inne języki) tym samym roku. Jednostka służyła do 1919 roku, kiedy została skreślona z listy floty.

Projekt i budowa

Okręty podwodne typu Ferré zostały zamówione przez peruwiański rząd wskutek działalności francuskiej misji morskiej w tym kraju w latach 1908-1914^[1]^[2]. Jednostki zaprojektował inż. Maxime Laubeuf^[1]^[3].

BAP^[a] „Palacios” został zbudowany w stoczni Schneider w Chalon-sur-Saône^[1]^[2]. Wodowanie odbyło się w 1913 roku^[1]^[2].

Dane taktyczno-techniczne

„Palacios” był okrętem podwodnym o długości całkowitej 33,5 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu 3,7 metra^[2]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 300 ton, a w zanurzeniu 400 ton^[1]^[3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki Diesla Schneider-Carels o łącznej mocy 400 KM, a pod wodą poruszał się dzięki dwóm silnikom elektrycznym o łącznej mocy 200 KM^[2]^[3]. Dwa wały napędowe poruszające dwoma śrubami zapewniały prędkość 13 węzłów na powierzchni i 8 węzłów w zanurzeniu^[1]^[2]. Zasięg wynosił 2000 Mm przy prędkości 7 węzłów w położeniu nawodnym^[1]^[2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów^[2].

Okręt wyposażony był w cztery dziobowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm, z łącznym zapasem 6 torped^[1]^[2]^[b].

Załoga okrętu składała się z 21 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[2]^[c].

Służba

„Palacios” wraz z bliźniaczym „Ferré” został przewieziony do Peru w ładowni francuskiego statku SS „Kanguroo”(inne języki), specjalnie przystosowanego do transportu okrętów podwodnych^[1]^[2]. W 1913 roku jednostka została przyjęta do służby w Marina de Guerra del Perú(inne języki)^[2]. Z powodu niesprawności baterii akumulatorów i braku części zamiennych okręt służył jedynie do 1919 roku^[1]^[2].

Uwagi

↑ BAP – Buque Armada Peruana – Okręt Marynarki Peruwiańskiej.
↑ Francuskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)^[4].
↑ Moore 1990 ↓, s. 307 podaje, że załoga liczyła 19 osób.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 410.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Gogin 2015 ↓.
↑ ^a ^b ^c Moore 1990 ↓, s. 307.
↑ DiGiulian 2018 ↓.

Bibliografia

Tony DiGiulian: Torpedoes of France. www.navweaps.com. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: FERRÉ submarines (1912-1913). Navypedia. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).

[4] BAP – Buque Armada Peruana – Okręt Marynarki Peruwiańskiej.

[6] Francuskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)^[4].

[7] Moore 1990 ↓, s. 307 podaje, że załoga liczyła 19 osób.

[CITEREFGardinerGray1985410-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 410.

[CITEREFGogin2015-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Gogin 2015 ↓.

[CITEREFMoore1990307-3] Moore 1990 ↓, s. 307.

[CITEREFDiGiulian2018-5] DiGiulian 2018 ↓.

[1]

[2]

[3]

[a]

[b]

[c]

[4]