[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Arnulf I Wielki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arnulf I Wielki
Ilustracja
Hrabia Flandrii
Okres

od 10 września 918
do 28 marca 964

Poprzednik

Baldwin II Łysy

Następca

Arnulf II Młodszy

Dane biograficzne
Dynastia

flandryjska

Data urodzenia

ok. 890

Data śmierci

28 marca 964

Ojciec

Baldwin II Łysy

Matka

Aelfthryth

Żona

Adela z Vermandois

Dzieci

Baldwin III Flandryjski

Arnulf I Wielki (ur. ok. 890, zm. 28 marca 964) – trzeci hrabia Flandrii, najstarszy syn Baldwina II Łysego i Aelfthryth, córki Alfreda Wielkiego, króla Anglii. Został nazwany na cześć swojego przodka, świętego Arnulfa z Metzu, w celu podkreślenia związków swojej rodziny z dynastią Karolingów.

Arnulf rozszerzył władzę hrabiów Flandrii na południe, zajmując Artois, Ponthieu, Amiens i Ostravent. Swoje władztwo rozszerzał zręcznie lawirując między stronami konfliktów, które wstrząsały w X w. królestwem zachodniofrankijskim. Był to najpierw konflikt Karola III Prostaka i Roberta I Walecznengo, później konflikt króla Ludwika IV Zamorskiego z baronami.

Podczas swojej ekspansji na południe Arnulf musiał zmierzyć się z księstwem Normandii. Toczył wieloletnią walkę z tamtejszym księciem, Wilhelmem I Długim Mieczem. Konflikt doprowadził ostatecznie do zamordowania Wilhelma przez ludzi Arnulfa w 943 r., kiedy normandzki książę przybył na negocjacje z hrabią.

Pod koniec rządów ustało niebezpieczeństwo najazdów wikingów i Arnulf mógł poświęcić się sprawom wewnętrznym swojego hrabstwa, usprawniając jego zarząd.

W 934 r. poślubił Adelę (910 - 960), córkę Herberta II, hrabiego Vermandois, i Adeli, córki Roberta I Walecznego, króla Franków Zachodnich. Arnulf i Adela mieli razem dwóch synów i trzy córki:

W 958 r. mianował swojego syna Baldwina współrządcą hrabstwa, ale ten zmarł już w 962 r. Dwa lata później zmarł Arnulf i jego następcą został jego nieletni wnuk.