[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Artiom Wachitow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artiom Wachitow
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Artiom Olegowicz Wachitow[1]

Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1991[2]
Prokopjewsk[2]

Obywatelstwo

Rosja[3]

Wzrost

186[3] cm

Masa ciała

93,9[3] kg

Styl walki

kick-boxing, muay thai[3]

Kategoria wagowa

półciężka[3]

Klub

Kuzbass Muay Thai[3]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

25[3]

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

8

Porażki

5

Artiom Olegowicz Wachitow (ros. Артё́м Оле́гович Вахитов; ur. 4 kwietnia 1991 w Prokopjewsku) – rosyjski kick-boxer oraz zawodnik muay thai, multimedalista amatorskich mistrzostw IFMA w muay thai, zawodowy mistrz świata m.in. WMC w wadze ciężkiej oraz były mistrz GLORY w wadze półciężkiej.

Kariera kickbokserska

[edytuj | edytuj kod]

Wachitow posiada bogatą karierę amatorską w muay thai i dyscyplinach pokrewnych. W jego dorobku znajdują się m.in. złote medale mistrzostw świata i Europy w muay thai organizacji International Federation of Muaythai Amateur (IFMA). Jest również wielokrotnym mistrzem krajowym w tejże dyscyplinie. W latach 2009–2011 walczył na turniejach Tatneft Cup w Kazaniu, gdzie ulegał m.in. koledze klubowemu Artiomowi Lewinowi oraz Kanadyjczykowi Simonowi Marcusowi. 2 grudnia 2011 zdobył pierwszy zawodowy tytuł mistrzowski, pokonując Portugalczyka Vando Cabrala i zostając mistrzem Europy World Muaythai Council (WMC) w wadze super półciężkiej[4]. W 2013 związał się z największą kickbokserską organizacją na świecie, GLORY, wygrywając dla niej trzy pojedynki z rzędu m.in. z Igorem Jurkoviciem. 14 czerwca 2014 został mistrzem świata WMC w wadze ciężkiej[5].

3 marca 2015 przegrał z Brazylijczykiem Saulo Cavalarim, w eliminatorze do pasa mistrzowskiego GLORY. Po dwóch wygranych w organizacji (m.in. nad Danyo Ilungą), ponownie stanął przeciwko Cavalariemu. 12 marca 2016 na GLORY 28, pokonał na punkty Brazylijczyka i odebrał mu tytuł mistrzowski w wadze półciężkiej[6]. W czerwcu 2016 po raz pierwszy miał bronić tytułu w starciu z Mouradem Bouzidim, lecz kontuzja wyeliminowała go z pojedynku[7].

5 listopada 2016 na GLORY 35, zmierzył się z posiadaczem tymczasowego pasa wagi półciężkiej Zackiem Mwekassą w walce unifikacyjnej. Ostatecznie Wachitow pokonał tymczasowego mistrza przez techniczny nokaut w 2. rundzie[8].

24 lutego 2017 zmierzył się po raz trzeci z Cavalarim, tym razem pokonując go przed czasem w drugiej rundzie[9]. 28 października 2017 w trzeciej obronie pasa pokonał Brazylijczyka Ariela Machado jednogłośnie na punkty[10].

10 sierpnia 2018 podczas gali Glory 56 w Denver pokonał w rewanżu Danyo Ilungę jednogłośnie na punkty, broniąc po raz czwarty mistrzostwo wagi półciężkiej[11].

Osiągnięcia[12][3]

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowe:

  • 2010: Tatneft Cup – finalista turnieju kat. -80 kg
  • 2011: mistrz Europy WMC w wadze super półciężkiej (-82,5 kg)
  • 2014: mistrz świata WMC w wadze ciężkiej (-95 kg)
  • 2014: mistrz Battle of Champions w kat. -95 kg
  • 2016: mistrz świata GLORY w wadze półciężkiej (-95 kg)

Amatorskie:

  • International Federation of Muaythai Amateur:
    • 2008 Mistrzostwa Rosji IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2009 Mistrzostwa Rosji IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2009 Mistrzostwa Europy IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2010 Mistrzostwa Rosji IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2010 Mistrzostwa Europy IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-81 kg)
    • 2010 Mistrzostwa Świata IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2011 Mistrzostwa Rosji IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-86 kg)
    • 2011 Mistrzostwa Europy IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-86 kg)
    • 2011 Mistrzostwa Świata IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-81 kg)
    • 2012 Mistrzostwa Europy IFMA w Muaythai – 1. miejsce
    • 2012 Mistrzostwa Świata IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-86 kg)
    • 2013 Mistrzostwa Rosji IFMA w Muaythai – 1. miejsce (-91 kg)
  • Igrzyska Sportów Walki:
    • 2010: I Igrzyska Sportów Walki – 2. miejsce w kat. 81 kg (w muay thai)
    • 2013: II Igrzyska Sportów Walki – 1. miejsce w kat. 91 kg (w muay thai)
  • Puchar Rosji w Muay Thai:
    • 2009: Puchar Rosji – 1. miejsce
    • 2010: Puchar Rosji – 1. miejsce
    • 2011: Puchar Rosji – 1. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Приказ "О присвоении почетного спортивного звания "Заслуженный мастер спорта России". minsport.gov.ru, 2012-05-04. [dostęp 2018-08-11]. (ros.).
  2. a b Profil ze statystykami na stronie mmadna.nl. mmadna.nl. [dostęp 2018-08-11]. (niderl.).
  3. a b c d e f g h Dave Walsh: Oficjalny profil ze statystykami na stronie glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
  4. Vakhitov – New Light Heavyweight European Champion!!. wmcmuaythai.org, 06.12.2011. (ang.).
  5. Monte Carlo Fighting Masters: Buakaw Banchamek i Paweł Słowiński zwyciężają! Wyniki!. fightsport.pl, 17.06.2014. (pol.).
  6. Justyn Likes: GLORY 28 Paris Results: Verhoeven, Adamchuk Retain; Vakhitov Captures Gold. combatpress.com, 12.03.2016. (ang.).
  7. Artem Vakhitov & Iman Barlow Out; Zack Mwekessa vs. Mourad Bouzidi, Isis Verbeek vs. Irina Mazepa Added to GLORY 31 Amsterdam. fightnetwork.com, 20.05.2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)]. (ang.).
  8. GLORY 35: Artem Vakhitov lepszy w starciu unifikacyjnym w wadze półciężkiej! Wyniki i video!. fightsport.pl, 07.11.2016. (pol.).
  9. GLORY 38: Paweł Jędrzejczyk i Łukasz Pławecki w limitach! Wyniki ważenia!. fightsport, 2017-02-24. [dostęp 2017-06-01]. (pol.).
  10. Rob Tatum: GLORY 47 Results: Vakhitov Cruises Past Machado, Ezbiri Captures Tournament, Doumbé Rebounds. combatpress.com, 2017-10-28. [dostęp 2017-10-28]. (ang.).
  11. Dave Walsh: GLORY 56 Results and Live Commentary. liverkick.com, 2018-08-10. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
  12. Аbout me. artemvakhitov.blogspot.com. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]