Alexandr Vondra

Alexandr Vondra

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1961 Praga
Minister obrony Czech
Okres	od 13 lipca 2010 do 7 grudnia 2012
Przynależność polityczna	Obywatelska Partia Demokratyczna
Poprzednik	Martin Barták
Następca	Karolína Peake
Minister spraw zagranicznych Czech
Okres	od 4 września 2006 do 9 stycznia 2007
Przynależność polityczna	Obywatelska Partia Demokratyczna
Poprzednik	Cyril Svoboda
Następca	Karel Schwarzenberg
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Alexandr Vondra, pseud. Saša (ur. 17 sierpnia 1961 w Pradze^[1]) – czeski polityk, geograf i dyplomata, dysydent, sygnatariusz Karty 77. W latach 2006–2007 minister spraw zagranicznych, od 2007 do 2009 wicepremier, w latach 2010–2012 minister obrony, poseł do Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji.

Ukończył geografię na Uniwersytecie Karola. Pracował początkowo w Muzeum Kultur Azji, Afryki i Ameryki w Pradze, później m.in. jako programista. W 1987 dołączył do Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. Podpisał Kartę 77, pełniąc w 1989 funkcję jej rzecznika. Aresztowany na dwa miesiące w tym samym roku, po zwolnieniu stał się współzałożycielem Forum Obywatelskiego^[1][2].

Między 1990 a 1992 był doradcą prezydenta Czechosłowacji Václav Havla ds. międzynarodowych. Następnie do 1997 pełnił funkcję pierwszego wiceministra spraw zagranicznych Republiki Czeskiej. Prowadził negocjacje nad czesko-niemieckim traktatem o dobrych stosunkach. W 1997 został ambasadorem Czech w Stanach Zjednoczonych. Po zakończeniu misji, w 2001 został specjalnym pełnomocnikiem rządu ds. organizacji Szczytu NATO w Pradze^[1][2]. Od 2002 do 2003 ponownie był wiceministrem w MSZ, następnie prowadził własną działalność gospodarczą^[2].

W 2006 został członkiem Obywatelskiej Partii Demokratycznej, od 2010 do 2012 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tego ugrupowania. Również w 2006 został wybrany w skład Senatu na sześcioletnią kadencję. W pierwszym rządzie Mirka Topolánka pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych (od września 2006 do stycznia 2007). W drugim gabinecie tego premiera zajmował stanowisko wicepremiera, będąc odpowiedzialnym za sprawy europejskie (od stycznia 2007 do maja 2009)^[1][2].

W maju 2010 objął urząd ministra obrony w rządzie premiera Petra Nečasa^[3]. Zrezygnował ze stanowiska w grudniu 2012, w tym samym roku nie uzyskał senackiej reelekcji^[2], wycofując się z działalności politycznej. Powrócił do niej w 2019, uzyskując wówczas mandat eurodeputowanego IX kadencji^[4]. W wyborach w 2024 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję^[5].

W 2004 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[6].