Alaric at Rome
Alaric at Rome – poemat epicki dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Matthew Arnolda[1][2], opublikowany w 1840. Poeta miał wtedy osiemnaście lat i chodził do Rugby School. Za omawiany utwór otrzymał nagrodę[3]. Utwór jest napisany sekstyną[4], czyli strofą sześciowersową rymowaną ababcc. Wersy są jambiczne pięciostopowe (dziesięciozgłoskowe). Bohaterem utworu jest król Wizygotów Alaryk[5], który w 410 zdobył i doszczętnie złupił Rzym, przyczyniając się w ten sposób do upadku cesarstwa jeszcze w tym samym wieku.
- Unwelcome shroud of the forgotten dead,
- Oblivion’s dreary fountain, where art thou:
- Why speed’st thou not thy deathlike wave to shed
- O’er humbled pride, and self-reproaching woe:
- Or time’s stern hand, why blots it not away
- The saddening tale that tells of sorrow and decay?
Matthew Arnolda, Alaric at Rome
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Matthew Arnold, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-28] (ang.).
- ↑ Matthew Arnold. poets.org. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
- ↑ Stanley Kunitz: Matthew Arnold: A Biography. victorianweb.org. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 145-146. ISBN 83-900829-6-9.
- ↑ Alaryk I, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-01-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Matthew Arnold: Alaric at Rome, and Other Poems. Archive.org, 1896. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Matthew Arnold: Alaric at Rome. A Prize Poem. Bartleby.com, 1840. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).