Akbash dog
| |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
73–83 cm |
| Masa |
38–60 kg |
| Klasyfikacja | |
| UKC |
Grupa 1 – Guardian dog |
| Wzorce rasy | |
Akbaş (akbasz, oryginalna nazwa akbaş çoban köpeği) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana w zachodniej Turcji jako pies pasterski. Nazwa rasy pochodzi od zbitki słów języka tureckiego ak – biały i baş – głowa. Takie psy nazywane są w Turcji çoban köpeği – pies pasterski.
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Jest to bardzo stara rasa o niejasnym pochodzeniu[1]. Jej przodkowie na teren dzisiejszej Turcji przybyli wraz z Grekami, kiedy w Azji Mniejszej tworzono kolonie greckie. Obecnie akbash występuje na zachód od Ankary. Chroni stada owiec przed wilkami i innymi drapieżnikami[1].
Prawdopodobnie ma wspólne pochodzenie z większością europejskich białych psów pasterskich takich jak węgierski kuvasz i komondor, słowacki czuwacz, włoski owczarek maremma oraz owczarek podhalański[2]. Od roku 1970 zainteresowali się tą rasą Amerykanie, ponieważ psy te dobrze odganiały kojoty od stad owiec i kóz[2].
Klasyfikacja
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI), nie uznaje rasy akbaş, gdyż uwzględnia te psy jako odmianę rasy anatolian.
W 1998 rasa została zarejestrowana w United Kennel Club. Zaliczono ją do Guardian Dog Group[1].
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Budowa akbasha łączy charakterystyczne cechy molosa i charta. Jest to pies wysoki, długonogi i muskularny, o imponującej wielkości zdradzającej dużą siłę. Długość ciała jest nieznacznie większa od wysokości w kłębie. Głowa szeroka, klatka piersiowa głęboka. Psy są zwykle wyższe i masywniejsze od suk[1].
Szata i umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]Szata jest koloru białego, niekiedy z kremowym nalotem. Sierść gęsta dwuwarstwowa z miękkim poszyciem, włos średnio długi prosty lub lekko falujący. Odmiana krótkowłosa jest bardzo rzadko spotykana.
Zachowanie i charakter
[edytuj | edytuj kod]Odważny i niezależny obrońca zwierząt hodowlanych. Szybki i zwinny. Potrafi bronić stada nawet przed niedźwiedziem. Rozdrażniony lub sprowokowany może być nieobliczalny, a tym samym niebezpieczny. Ma silnie rozwinięty instynkt terytorialny. Jako towarzysz domowy jest wierny i łagodny. Akceptuje dzieci i zwierzęta domowe. Pozostaje powściągliwy i podejrzliwy w stosunku do obcych[1].
Użytkowość
[edytuj | edytuj kod]Wykorzystywany jest głównie w swojej ojczyźnie jako pies stróżująco-obronny.
Zdrowie i pielęgnacja
[edytuj | edytuj kod]Potrzebuje ciągłego zajęcia, nie nadaje się do trzymania w warunkach miejskich. Bardzo odporny na niekorzystne warunki klimatyczne, rzadko choruje i ma niewielkie wymagania bytowe.
Prawo
[edytuj | edytuj kod]W Polsce akbash dog został ujęty w wykazie ras psów uznawanych za agresywne[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Akbash dog. United Kennel Club. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
- ↑ a b Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy [Encyclopedia of the dog]. (tłum.) Marcin Gorazdowski. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 263. ISBN 978-83-7319-815-9.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz.U. z 2003 r. nr 77, poz. 687)