Aino Pervik
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
pisarka dla dzieci, tłumaczka |
Odznaczenia | |
Aino Pervik (Aino Raud, ur. 22 kwietnia 1932 r. w Rakvere) – estońska pisarka dla dzieci i tłumaczka[1].
Jest „uważana za najodważniejszą pisarkę dziecięcą” we współczesnej Estonii, ponieważ „podejmuje trudne tematy imigracji, konfliktów kulturowych, korupcji i utraty tożsamości kulturowej”[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pervik rozpoczęła naukę w fabrykach Järvakandi w 1939 r., kontynuowała ją w latach 1946–1950 w Tallinie, a w 1955 r. ukończyła studia na Uniwersytecie w Tartu, uzyskując dyplom z filologii ugrofińskiej. Aino Pervik mieszka w Tallinie od 1955 roku. Pracowała w Państwowym Wydawnictwie Estońskim jako redaktorka literatury dziecięcej i młodzieżowej oraz w studiu Eesti Televisioon (ETV) jako redaktorka programów dla tej samej grupy wiekowej. Od 1967 roku jest niezależną pisarką i tłumaczką z języka węgierskiego[3].
Od 1961 r. należy do Związku Dziennikarzy Estońskich (Ajakirjanike Liit), a od 1974 r. do Związku Pisarzy Estońskich (Eesti Kirjanike Liit).
Aino Pervik od 1961 r. była żoną pisarza Eno Rauda, który zmarł w 1996 roku. Ich dziećmi są: naukowiec i autor Rein Raud[4], muzyk i pisarz Mihkel Raud[5] oraz pisarka i ilustratorka dziecięca Piret Raud[6].
Utwory (wybór)
[edytuj | edytuj kod]Powieści
[edytuj | edytuj kod]- „Kaetud lauad" (1979)
- „Kiikujad väravakaartel" (1989)
- „Üks hele valge tuvi" (1995)
Poezja
[edytuj | edytuj kod]- „Umimetsades" (1977)
- „Kiljub ning kumiseb" (1982)
- „Kellavalaja" (1985)
- „Puusseastuja" (1991)
Książki dla dzieci
[edytuj | edytuj kod]- „Kersti sõber Miina" (1961)
- „Väikesed vigurijutud" (1972)
- „Umbluu" (1980, 2008)
- „Arabella, mereröövli tütar" (1982, 2000, 2008)
- „Sookoll ja sisalik" (1986, 2004)
- „Keeruline lugu"
- „Kunksmoor" (1973)
- „Kunksmoor ja kapten Trumm" (1975)
- „Kunksmoor" (oraz „Kunksmoor ja kapten Trumm") (1986, 2001, 2005, 2011, 2014)
- „Kallis härra Q" (1992, 2004)
- „Kollane autopõrnikas sõidab ringi" (1999, 2008)
- „Maailm Karvase ja Sulelisega" (2000)
- Seria „Paula elu" (2001–2008)
- „Draakonid võõrsil" (2002)
- „Mammutilaps ajab tuult taga" (2002)
- „Paula päästab Kassiopeiat" (2003)
- „Dixi ja Xixi" (2005)
- Seria „Tirilinna lood" (2009–2011)
- „Presidendilood" (2008)
- „Ühes väikeses veidras linnas" (2009)
- „Kollasel autopõrnikal läheb hästi" (2009)
- „Kaarist on kasu" (1972, drugie wyd. 2010)
- „Kirjatähtede keerukas elu" (2012)
- „Klabautermanni mure" (2012)
- „Rändav kassiemme" (2012)
- „Väike valge pilvelammas, kes läks läbi vikerkaare" (2013)
- „Jänes keedab suppi" (2013)
- „Roosaliisa prillid" (2014)
- „Sinivant läheb lasteaeda" (2014)
- „Härra Tee ja Proua Kohv" (2014)
- „Jääpurikas, murelik piim ja teised tüübid" (2015)
- „Tähenärija ja Kriksadull" (2015)
- „Hädaoru kuningas" (2016)
- „NummiPealt ja mujalt" (2018)
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2006–2012, 2018 kandydatka do Nagrody Literackiej im. Astrid Lindgren
- 2018 Dobra Książka dla Dzieci
- 2017 Krajowa Nagroda Kulturalna za Całokształt Twórczości
- 2016 Doroczna Nagroda Literatury Dziecięcej Fundacji Kultury Estonii („Hädaoru kuningas“)[7][8]
- 2015 Nagroda Jānisa Baltvilksa, Łotwa („Presidendilood”)[9]
- 2014 nominowana do Nagrody im. Hansa Christiana Andersena
- 2014 nagroda Dobra Książka dla Dzieci („Sinivant läheb lasteaeda”)
- 2014 Nagroda „Järje Hoidja” Centralnej Biblioteki w Tallinie („Härra Tee ja Proua Kohvi”)
- 2012 Doroczna Nagroda Fundacji Kulturalnej Estonii
- 2012 Dobra Książka dla Dzieci
- 2010 Nagroda „Aasta Rosin” Estońskiego Centrum Literatury Dziecięcej
- 2008 Nagroda „Järje Hoidja” Biblioteki Centralnej w Tallinie (Paula idzie zobaczyć wiosnę)
- 2006 Nagroda im. J. Oro w dziedzinie literatury dziecięcej
- 2004 Konkurs Nukits, III miejsce (cykl „Paula”: Paula kończy przedszkole, Paula przeprowadza się do miasta, Paula pierwszy dzień w szkole, Paula i Józef, Boże Narodzenie Pauli)
- 2004 Lista honorowa IBBY (Paula uczy się języka ojczystego)
- 2001 Order Gwiazdy Białej Estonii V klasy[10]
- 2001 Doroczna Nagroda Literatury Dziecięcej Fundacji Kultury Estonii (seria „Życie Pauli”)
- 2000 Zwycięska książka w ankiecie „Setki stulecia” („Kunksmoor”, „Kunksmoor ja kapten Trumm”)
- 1993 Doroczna Nagroda Estońskiego Związku Pisarzy
- 1988 ZSRR Konkurs na książkę dla dzieci, 2. miejsce („Kunksmoor”, „Kunksmoor ja kapten Trumm”)
- 1976 Doroczna Nagroda Literacka im. Juhana Smuula („Kunksmoor ja kapten Trumm”)
Źródło[1]
Adaptacje filmowe
[edytuj | edytuj kod]- „Kunksmoor" (film animowany), 1977, reż. Heino Pars
- „Kunksmoor ja kapten Trumm" (film animowany), 1978, reż. Heino Pars
- „Arabella, mereröövli tütar" (film fabularny), 1982, reż. Peeter Simm
- „Kallis härra Q" (film fabularny), 1998, reż. Rao Heidmets
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Aino Pervik, [w:] Eesti Lastekirjanduse Keskus, Eesti Lastekirjanduse Keskus [dostęp 2023-03-05] (ang.).
- ↑ Samantha Christensen , Aino Pervik: Estonia ⋆ Author, „Bookbird: A Journal of International Children's Literature”, 52 (2), 2014, s. 19–19, DOI: 10.1353/bkb.2014.0059, ISSN 1918-6983 [dostęp 2023-03-05] .
- ↑ Pervik, Aino [online], www.balticsealibrary.info [dostęp 2023-03-05] (ang.).
- ↑ https://philpeople.org/profiles/rein-raud
- ↑ Mihkel Raud Archives [online], Eesti Koolitus- ja Konverentsikeskus [dostęp 2023-03-05] (est.).
- ↑ r, Detsember 2010. Piret Raud. „Tobias ja teine B" [online], Eesti Lastekirjanduse Keskus, 1 grudnia 2010 [dostęp 2023-03-05] (est.).
- ↑ 2011- 2020 | Kultuurkapital [online], www.kulka.ee [dostęp 2023-03-05] (est.).
- ↑ n, Veebruar 2017. Aino Pervik „Hädaoru kuningas” [online], Eesti Lastekirjanduse Keskus, 2 lutego 2017 [dostęp 2023-03-05] (est.).
- ↑ ELLSA [online] [dostęp 2023-03-05] (ang.).
- ↑ http://www.president.ee/et/vabariik/teenetemargid/kavaler/3682/*