[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Afta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nawracające aftowe zapalenie jamy ustnej
Stomatitis aphtosa
Ilustracja
Afta na dolnej wardze
Klasyfikacje
ICD-10

K12.0

Afta (łac. aphtosis) – otwarte owrzodzenie zlokalizowane na błonie śluzowej jamy ustnej, warg lub języka z wytworzeniem miejscowego stanu zapalnego. Może im towarzyszyć powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Często afty występują z nawrotami (nawracające aftowe zapalenie jamy ustnej). Jeśli pojawiają się częściej niż raz w roku, należy rozważać dodatkowe badania celem stwierdzenia czy nie towarzyszy im inne schorzenie[1]. Aftoza nawrotowa występuje nieco częściej u kobiet[2].

Obraz kliniczny

[edytuj | edytuj kod]

Zmiana ma charakter płytkiej nadżerki pokrytej białym nalotem i otoczonej rumieniowatym zapalnym obrzeżem, jest bolesna. Afty mogą być różnej wielkości – od 1 mm do 2 cm średnicy, ale najczęściej nie przekraczają 5 mm średnicy. Mogą występować pojedynczo lub w grupach, zazwyczaj na błonie śluzowej podniebienia miękkiego, policzkowej części warg i bocznych powierzchniach języka. Pojawiają się najczęściej w wieku dziecięcym lub młodzieńczym[2]. Owrzodzenia goją się samoistnie w ciągu kilku dni lub tygodni, lecz możliwe są nawroty. Afty pojawiające się częściej niż raz w roku mogą sugerować nawracające aftowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (stomatitis aphtosa).

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]

Wykazano wyraźny związek pojawiania się aft z następującymi czynnikami:

Dużą rolę w zachorowaniach na aftozę nawrotową odgrywają czynniki genetyczne oraz predyspozycje rodzinne. Około 30% osób chorujących na aftozę nawrotową ma w swojej najbliższej rodzinie osobę z tą samą dolegliwością. W przypadku występowania tej choroby u obojga rodziców wystąpienie aft u ich dzieci wiąże się z 90-procentowym ryzykiem.

Zapobieganie i leczenie

[edytuj | edytuj kod]

W przypadku częstych nawrotów choroby, należy unikać potraw oraz czynników ryzyka wywołujących podrażnienia lub uszkodzenia błon śluzowych jamy ustnej, a także niedoborów witamin (szczególnie B12), żelaza, kwasu foliowego.

W przypadku wystąpienia schorzenia zaleca się płukanie jamy ustnej naparem z szałwii lub nakładanie żelowych środków farmaceutycznych zawierających kwas hialuronowy[3][4]. Można też stosować rozpuszczalne opatrunki z filmożelu lipidokoloidowego[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aphthous ulceration (aphthae, mouth ulcers). DermNet NZ. [dostęp 2011-02-17].
  2. a b Owrzodzenia aftowe w bazie eMedicine [online], 20 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-18].
  3. A. Nolan, C. Baillie, J. Badminton, M. Rudralingham i inni. The efficacy of topical hyaluronic acid in the management of recurrent aphthous ulceration.. „J Oral Pathol Med”. 35 (8), s. 461–5, Sep 2006. DOI: 10.1111/j.1600-0714.2006.00433.x. PMID: 16918596. 
  4. JH. Lee, JY. Jung, D. Bang. The efficacy of topical 0.2% hyaluronic acid gel on recurrent oral ulcers: comparison between recurrent aphthous ulcers and the oral ulcers of Behçet's disease.. „J Eur Acad Dermatol Venereol”. 22 (5), s. 590–5, May 2008. DOI: 10.1111/j.1468-3083.2007.02564.x. PMID: 18093111. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • V. Kumar, R.S. Cotran, S.L. Robbins Patologia Robbinsa Urban & Partner 2005 ISBN 0-7216-9274-5