[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Aero L-29 Delfín

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aero L-29 Delfín
Ilustracja
Aero L-29 Delfín
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Aero Vodochody

Typ

samolot szkolno-treningowy, lekki samolot szturmowy

Załoga

2

Historia
Data oblotu

5 kwietnia 1959

Lata produkcji

1963–1974

Liczba egz.

3655

Dane techniczne
Napęd

1 silnik turboodrzutowy Motorlet M-701C 500

Ciąg

8,7 kN

Wymiary
Rozpiętość

10,29 m

Długość

10,81 m

Wysokość

3,13 m

Powierzchnia nośna

19,80 m²

Masa
Własna

2280 kg

Startowa

3280 kg

Osiągi
Prędkość maks.

820 km/h

Prędkość przelotowa

655 km/h

Prędkość wznoszenia

14 m/s

Pułap

11 000 m

Zasięg

894 km

Długotrwałość lotu

2,5 h

Rozbieg

550 m

Dobieg

440 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
karabin maszynowy kalibru 7,62 mm lub
do 200 kg pocisków rakietowych lub bomb
Użytkownicy
Rzuty
Rzuty samolotu

Aero L-29 Delfín (kod NATO: Maya) – czechosłowacki wojskowy samolot szkolno-treningowy i lekki samolot szturmowy produkowany w zakładach Aero Vodochody w latach 1963–1974. Był to pierwszy samolot odrzutowy konstrukcji rodzimej produkowany w tym kraju.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace projektowe pod przewodnictwem K. Tomasa i Z. Rublica rozpoczęły się w połowie lat 50. XX wieku. Oblot pierwszego prototypu, wyposażonego w silnik Bristol Siddeley Viper miał miejsce 5 kwietnia 1959 roku. Kolejny egzemplarz, wyposażony już w czechosłowacki silnik Motorlet M-701 oblatany został w czerwcu 1960 roku. W wyniku przeprowadzonych w 1961 roku testów porównawczych z samolotami Jak-30 oraz PZL TS-11 Iskra zadecydowano o przyjęciu L-29 do służby w Radzieckich Siłach Powietrznych oraz wojskach lotniczych większości państw bloku wschodniego (wyjątkiem była Polska, gdzie wybrany został samolot TS-11 Iskra). Produkcja seryjna samolotu rozpoczęła się w kwietniu 1963 roku i trwała do 1974 roku. Spośród 3655 wyprodukowanych egzemplarzy, 2000 trafiło do wojsk radzieckich, 400 do Czechosłowackich Sił Powietrznych, a pozostałe do Bułgarii, NRD, Rumunii i Węgier. W późniejszych latach samoloty znalazły się na wyposażeniu m.in. Czech (24 sztuki), Słowacji (15), Azerbejdżanu (18), Ghany (8), Mali (6) i Syrii (40).

16 lipca 1975 roku samolot An-2 pilotowany przez Dionizego Bielańskiego został zestrzelony przez Aero L-29 Czechosłowackich Sił Powietrznych podczas próby ucieczki do Austrii[1].

Wersje

[edytuj | edytuj kod]

Poza standardową dwuosobową wersją szkolno-treningową powstała jednoosobowa odmiana L-29 Akrobat, przeznaczona do użytku cywilnego w charakterze samolotu akrobacyjnego lub szkolnego, oraz dwuosobowa rozpoznawcza L-29R.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]