[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Adrian (Uljanow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adrian
Адриан
Aleksander Uljanow
Александр Ульянов
Biskup rżewski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1951
Moskwa

Biskup rżewski
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia rżewska

Śluby zakonne

1981

Diakonat

1981

Prezbiterat

1983

Nominacja biskupia

27 lipca 2011

Chirotonia biskupia

21 września 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 września 2011

Miejscowość

Petersburg

Miejsce

Sobór Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Włodzimierz (Kotlarow), Warsonofiusz (Sudakow), Szymon (Iszunin), Prokl (Chazow), Wiktor (Olejnik), Manuel (Pawłow), Ambroży (Jermakow), Marcel (Wietrow), Sergiusz (Czaszyn), Nazariusz (Ławrinienko), Nikodem (Vulpe)

Adrian, imię świeckie Aleksander Michajłowicz Uljanow (ur. 30 stycznia 1951 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1968 ukończył szkołę średnią, następnie do 1971 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W latach 1972–1974 był psalmistą w cerkwi na moskiewskiej Tagance. Następnie od 1975 do 1979 pracował jako korektor w redakcji pisma Żurnał Moskowskoj Patriarchii i w trybie eksternistycznym uczył się w moskiewskim seminarium duchownym. W 1980 wstąpił jako posłusznik do monasteru Świętego Ducha w Wilnie i tam w roku następnym złożył wieczyste śluby mnisze przed biskupem wileńskim i litewskim Wiktorynem. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś w 1983 – na hieromnicha. Rok później został proboszczem parafii Zwiastowania w Kownie i dziekanem dekanatu kowieńskiego. W 1986 otrzymał godność igumena, zaś w 1988 został mianowany namiestnikiem monasteru Świętego Ducha w Wilnie. Rok później w trybie zaocznym ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej.

W 1990, za zgodą arcybiskupa wileńskiego i litewskiego Chryzostoma, wyjechał z Wilna do Moskwy i przez trzy lata kierował pracami przy odbudowie cerkwi Świętych Borysa i Gleba w Moskwie-Dieguninie. Następnie w 1993 wszedł w skład duchowieństwa eparchii twerskiej. W 1994 otrzymał godność archimandryty. W eparchii twerskiej pełnił funkcje proboszcza soboru katedralnego w Twerze, kierownika oddziału pracy społecznej oraz dziekana monasterów. Wykładał również na katedrze teologii uniwersytetu w Twerze.

27 lipca 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa bieżeckiego, wikariusza eparchii twerskiej i kaszyńskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 21 września 2011 w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów petersburskiego i ładoskiego Włodzimierza, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, arcybiskupów brukselskiego i całej Belgii Szymona, symbirskiego i mielekeskiego Prokla, twerskiego i kaszyńskiego Wiktora, pietrozawodzkiego i karelskiego Manuela, biskupów gatczyńskiego Ambrożego, peterhofskiego Marcelego, sołniecznogorskiego Sergiusza, wyborskiego Nazariusza oraz jedinieckiego i briczańskiego Nikodema[1].

W grudniu 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii rżewskiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]