Achillas

Achillas (gr. Αχιλλας, zm. 47 p.n.e.) – koregent Egiptu (wraz z Pothejnosem i Theodetesem z Chios) w latach 51-48 p.n.e., naczelny dowódca armii królewskiej^[1].

Stronnik faraona Ptolemeusza XIII i przeciwnik jego siostry, będącej nominalnym współwładcą, Kleopatry VII. Dowódca wojsk Ptolemeusza zgromadzonych pod Peluzjum, wysłanych przeciwko siłom Kleopatry.

Stojąc pod Peluzjum Achillas pozostawał w stałym kontakcie z Pothejnosem. Stracił posłów Ptolemeusza wysłanych na polecenie Cezara, aby przemówili do zgromadzonej armii i powiadomili ją o porozumieniu zawartym między Kleopatrą a Ptolemeuszem. Następnie, na wezwanie Pothejnosa, ruszył ze swoimi oddziałami w sile 20 000 żołnierzy piechoty i 2000 kawalerzystów do Aleksandrii, aby uwolnić miasto spod władzy Rzymian^[2][3][4].

Podczas oblężenia dzielnicy pałacowej z pałacu królewskiego uciekła Arsinoe (Arsinoe IV), którą żołnierze Achillasa obwołali królową. Nowa królowa nie rządziła sama, lecz pozwoliła rządzić swojemu doradcy Ganimedesowi^[2]. W wyniku konfliktu z nową królową i jej doradcą Achillas został odsunięty od dowództwa armii, a następnie stracony^[3][5].

We wspomnieniach Cezara określany człowiekiem nadzwyczajnej odwagi, a jednocześnie wraz z Luciusem Septimusem bezpośrednio odpowiedzialnym, za zabójstwo Pompejusza^[3].

• Thomas Schneider: Leksykon faraonów. Warszawa-Kraków: Wyd. Naukowe PWN, 2001, s. 163–164. ISBN 83-01-13479-8.
• William Smith: Dictionary of Greek and Roman Antiquities. 1870, s. 9. [dostęp 2011-02-16]. (ang.).
• Anna Świderkówna: Siedem Kleopatr. Warszawa: Wiedza Powszechna/Bellona, 1999, s. 235, 237, 238, 241. ISBN 83-214-1164-9 (Bellona), ISBN 83-11-09008-4 (Wiedza Powszechna). OCLC 43797084.