Anita Werner
Anita Werner (2006) | |
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1978 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Pracodawca |
Anita Werner (ur. 28 marca 1978 w Łodzi[1]) – polska dziennikarka telewizyjna, związana ze stacjami grupy TVN, wcześniej aktorka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2]. W okresie licealnym zajmowała się muzyką – występowała w zespole Mancu i nagrała utwór „Z tobą”, który był notowany na liście przebojów Radia Łódź[3]. Ukończyła studia na kierunku kulturoznawstwo ze specjalnością filmoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim w 2001[4].
Mając 17 lat, zagrała główną rolę żeńską w filmie Słodko gorzki Władysława Pasikowskiego (1996). Oprócz tego wystąpiła w filmach Dzieje mistrza Twardowskiego (1995) i To my (2000)[5]. Po roli w serialu Zostać miss (2001) zrezygnowała z kariery aktorskiej.
Kariera dziennikarska
[edytuj | edytuj kod]Karierę w mediach rozpoczęła od Wizji Sport. Następnie pojawiła się w TVN24, z którym związana jest od początku istnienia stacji (od 2001). Na antenie TVN24 prowadzi Fakty po południu i Fakty po Faktach. W przeszłości prowadziła również programy: Damę Pik, Serwisy informacyjne, Poranek TVN24, Prosto z Polski, Magazyn 24 godziny, Raport wieczorny, Studio 24, Studio Europa i Wybory 2005.
Od stycznia do września 2004 prowadziła główne wydania Faktów w TVN, a od września 2003 do czerwca 2007, na przemian z Patrycją Redo, prowadziła popołudniowe wydania tego programu. Od września 2007 ponownie prowadzi główne wydania Faktów, do grudnia 2011 współprowadziła weekendowe wydania z Grzegorzem Kajdanowiczem[6][7]. Dla TVN Style zrealizowała film dokumentalny Miss więzienia (2016, z Jowitą Baraniecką). W 2021 przeprowadziła cykl rozmów Tokio. Cena sukcesu emitowany na platformie TVN24 GO i w TVN Style[8][9].
Jest autorką czterech publikacji książkowych: zbioru wywiadów Dwa ognie (2010, z Pawłem Siennickim), zbioru reportaży Dama Pik (2011), wywiadu z Włodzimierzem Cimoszewiczem Nieoficjalnie (2012) i reportażu Mecz to pretekst. Futbol, wojna, polityka (2020, z Michałem Kołodziejczykiem).
Od 2017 jest wykładowczynią na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Bożenny i Jerzego; wnuczką Jerzego Wernera, profesora Politechniki Łódzkiej i posła na Sejm PRL[10]. Była związana z dziennikarzem Erykiem Mełgwą oraz podróżnikiem i fotografem Kacprem Godyckim-Ćwirko (do jego śmierci, 20 kwietnia 2012)[11][12]. Od 2018 jej partnerem życiowym jest dziennikarz sportowy Michał Kołodziejczyk[13].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Jest laureatką trzech Wiktorów w kategoriach: „największe odkrycie telewizyjne” (za rok 2003)[14], „najlepszy prezenter telewizyjny” (za rok 2009)[15] i „najlepszy komentator lub publicysta” (za rok 2010)[16].
Czterokrotnie nagrodzona w plebiscycie Telekamery „Tele Tygodnia” – otrzymała nagrody w kategoriach: „osobowość – informacje i publicystyka” (2010) i „prezenter informacji” (2017, 2018), w 2019 odebrała Złotą Telekamerę[17]. W 2022 została nagrodzona Telekamerą w kategorii Prezenter informacji 25-lecia[18].
Laureatka trzech nagród w studenckim plebiscycie MediaTory w kategoriach: „TORpeda” (2009)[19] i „InicjaTOR” (2010, razem z Pawłem Siennickim; 2016)[20][21].
Wspólnie z Jowitą Baraniecką w 2017 otrzymała Nagrodę im. Kazimierza Dziewanowskiego przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za rok 2016 za reportaż pt. Miss więzienia[22].
W 2023 otrzymała Medal 600-lecia Łodzi „za działania na rzecz rozwoju Łodzi przyznawane z okazji 600-lecia Miasta”[23][24].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anita Werner w bazie filmpolski.pl
- ↑ Anita Werner przyjedzie na jubileusz I LO z tatą i bratem. lodz.gazeta.pl, 2006-09-14. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ Anita Werner debiutowała jako piosenkarka - Dziennik.pl [online], dziennik.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Anita Werner. dziennikarze.info. [dostęp 2010-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-19)].
- ↑ Anita Werner w bazie filmpolski.pl. filmpolski.pl. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ M. Miedziński: Fakty: Mniej polityki w weekend. media2.pl, 2007-09-29. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ M. Miedziński: Znamy drugą parę prowadzących weekendowe Fakty. media2.pl, 2007-10-05. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ „Tokio. Cena sukcesu” nowym programem Anity Werner. „Mistrzynie i mistrzowie sportu zawsze mnie inspirowali” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-04-28] (pol.).
- ↑ Przez trudy do gwiazd, „Tele Tydzień”, nr 18, 4 maja 2021 .
- ↑ Anita Werner. [w:] Portal Faktów TVN [on-line]. www.tvnfakty.pl > Załoga. s. 2. [dostęp 2023-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)].
- ↑ Wirtualna Polska Media S.A , Anita Werner jest do wzięcia! [online], film.wp.pl, 3 listopada 2009 [dostęp 2019-08-28] (pol.).
- ↑ Anita Werner zdobyła Złotą Telekamerę. Życie prywatne dziennikarki obfituje w tragiczne wydarzenia [online], naTemat.pl [dostęp 2019-08-28] (pol.).
- ↑ To najbardziej tajemniczy związek w polskim show-biznesie. Kim jest partner Anity Werner? [online], Viva.pl [dostęp 2019-08-28] (pol.).
- ↑ Wiktor Jana Maria Rokity. wirtualnemedia.pl, 2004-03-15. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ Lis, Werner, Buzek, Kowalczyk... Wiktory 2009 rozdane. gazeta.pl, 2010-05-21. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ Werner, Wellman, Gessler i Michnik laureatami Wiktorów. wirtualnemedia.pl, 2011-10-25. [dostęp 2011-10-29].
- ↑ Anita Werner [online], telekamery.pl .
- ↑ Rozdano „Telekamery” 25-lecia. Werner, Jaworowicz, Szpakowski i Sznuk wśród nagrodzonych [online], www.wirtualnemedia.pl .
- ↑ Ł. Szewczyk: Mediatory 2009 rozdane. media2.pl, 2009-11-28. [dostęp 2010-05-22].
- ↑ Wręczono studenckie nagrody MediaTory 2010 – triumf TVN. wirtualnemedia.pl, 2010-12-06. [dostęp 2010-12-09].
- ↑ MediaTory; Laureaci 2016.
- ↑ Jowita Baraniecka, Anita Werner laureatkami nagrody im. Kazimierza Dziewanowskiego. sdp.pl, 2017-01-31. [dostęp 2017-02-14].
- ↑ 600 medali na 600. Urodziny Łodzi. Poznaliśmy kolejnych laureatów! [ZDJĘCIA] [online], lodz.pl, 11 lipca 2023 [dostęp 2023-07-13] (pol.).
- ↑ Anita Werner z medalem od łodzian. "Za pasję, która jest pracą, i pracę, która jest pasją" [online], TVN24, 12 lipca 2023 [dostęp 2023-07-13] (pol.).