Andrés García Prieto

Andrés García Prieto

Autoportret, 1887.
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1846 Peral de Arlanza, Hiszpania
Data i miejsce śmierci	18 listopada 1915 Santander, Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Andrés García Prieto (ur. 19 stycznia 1846 w Peral de Arlanza, zm. 18 listopada 1915 w Santander) – hiszpański malarz^[1].

W swojej rodzinnej wiosce Peral de Arlanza Andrés spotkał robotników i architektów pracujących nad budową mostu na rzece Arlanza. Z zainteresowaniem śledził ich plany i szkice, ujawniając również swój talent do rysunku. Prawdopodobnie właśnie ci budowniczy przekonali rodziców Andrésa, dobrze usytuowanych rolników, aby wysłali go do szkoły rysunku i malarstwa w Madrycie. W tym czasie Andrés miał już 27 lat, co oznaczało dość poważny wiek aby zaczynać studia.

W 1875 r. został wyróżniającym się uczniem Germana Hernández Amores w jego szkole rysunku w Madrycie. Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda oraz w jej filii w Rzymie. Ubiegając się o stypendium prowincji Burgos podarował miastu portret króla Alfonsa XII, jednak otrzymał tylko skromną nagrodę pieniężną. W 1876 r. ponownie ubiegał się o stypendium tym razem prezentując świadectwo z celującymi wynikami i uzyskując pensję. Mieszkał w Rzymie i w Wenecji, z tęsknoty za krajem i pejzażem północnej Hiszpanii wrócił do kraju i osiedlił się w Santanderze.

• Paisaje de la Casa de Campo, 1878.
• Los borrachos (copia de Velázquez), 1878.
• Jura de Santa Gadea, 1881.
• Corazón de Jesús y Corazón de María, 1881.
• Salomé con la cabeza de Bautista, 1882.
• La Tarantella, 1883.
• Autorretrato de pintor con capa, 1885.
• Barcos, redes y un hombre que se dirige a un barco, 1887.
• Traseras de Venecia, 1887.
• Palacio Ducal de Venecia, 1887.
• Venecia. Palacio Lavia, 1890.
• Río, puente de palos y árboles, 1900.
• Bodegón, 1904.
• Los socios de San Vicente, 1905.
• Vista de Santander, 1915.