Anders Södergren

Anders Södergren

Data i miejsce urodzenia	17 maja 1977 Söderhamn
Klub	Östersunds SK
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	13.03 1999, Falun (56. miejsce – 30 km)
Pierwsze punkty w PŚ	28.12 1999, Ga-Pa (25. miejsce – sprint)
Pierwsze podium w PŚ	21.12 2002, Ramsau (3. miejsce – 15 km)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	11.03 2006, Oslo (50 km s.dow.)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie złoto Vancouver 2010 Sztafeta brąz Turyn 2006 Sztafeta Mistrzostwa świata srebro Val di Fiemme 2003 50 km C srebro Liberec 2009 30 km łączony srebro Oslo 2011 Sztafeta brąz Val di Fiemme 2003 Sztafeta brąz Sapporo 2007 Sztafeta Puchar Świata (dystanse) 3. miejsce 2005/2006
Strona internetowa

Hans Anders Södergren (ur. 17 maja 1977 w Söderhamn) – szwedzki biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Anders Södergren pojawił się 4 stycznia 1997 roku w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Hudiksvall, gdzie zajął 31. miejsce w biegu na 10 km techniką dowolną. Miesiąc później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Canmore, gdzie na tym samym dystansie stylem klasycznym zajął 26. pozycję. Był to jego jedyny start na mistrzostwach świata juniorów.

W Pucharze Świata zadebiutował 13 marca 1998 roku w Falun, zajmując 56. miejsce w biegu na 30 km klasykiem. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył dziewięć miesięcy później, 28 grudnia 1999 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął 25. miejsce w sprincie stylem dowolnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanął 21 grudnia 2002 roku w Ramsau, zajmując drugie miejsce w biegu łączonym na 20 km. W zawodach tych wyprzedził go jedynie Niemiec Axel Teichmann, a trzecie miejsce zajął jego rodak Tobias Angerer. Było to jego jedyne podium w sezonie 2002/2003 i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 43. miejsce. W lutym 2003 roku startował na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie wspólnie z Mathiasem Fredrikssonem, Perem Elofssonem i Jörgenem Brinkiem zdobył brązowy medal w sztafecie. Na tej samej imprezie zajął też drugie miejsce na dystansie 50 km techniką dowolną, ulegając jedynie Czechowi Martinowi Koukalowi. Na rozgrywanych dwa lata wcześniej mistrzostwach świata w Lahti był piętnasty zarówno w biegu na 30 km stylem klasycznym, jak i na 50 km stylem dowolnym.

Sezon 2003/2004 przyniósł mu cztery miejsca na podium zawodów PŚ, wszystkie wywalczone w pierwszej części sezonu. Najpierw był trzeci w biegu na 15 km klasykiem 28 listopada 2003 roku w Ruce, dzień później był drugi w biegu łączonym na 30 km, następnie 13 grudnia 2003 roku w Davos zajął ponownie trzecie miejsce na 15 km klasykiem, a tydzień później w Ramsau był trzeci w biegu łączonym. Poza tym jeszcze trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Kolejny sezon był nieco słabszy, Szwed tylko raz zdołał stanąć na podium: 18 grudnia 2004 roku w Ramsau był drugi za Francuzem Vincentem Vittozem w biegu łączonym na 30 km. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2005 roku w pierwszej trójce nie znalazł się ani razu. Zajął tam między innymi piąte miejsce w biegu łączonym, siódme w sztafecie oraz dziewiąte w biegu na 50 km klasykiem.

Najważniejszym punktem sezonu 2005/2006 były igrzyska olimpijskie w Turynie. Razem z Matsem Larssonem, Johanem Olssonem i Mathiasem Fredrikssonem wywalczył tam brązowy medal w sztafecie. W startach indywidualnych dwukrotnie był blisko medalu: w biegu łączonym był piąty, a na dystansie 50 km stylem dowolnym zajął szóste miejsce, najwyższe spośród Szwedów. W zawodach pucharowych trzykrotnie stawał na podium: 21 stycznia 2006 roku w Oberstdorfie był drugi w biegu łączonym, 11 marca 2006 roku w Oslo odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając bieg na 50 km stylem dowolnym, a 19 marca 2006 roku w Sapporo był trzeci w biegu łączonym. W klasyfikacji generalnej dało mu to ósmą pozycję, a w klasyfikacji dystansowej zajął trzecie miejsce, przegrywając tylko z Angererem i Vittozem. Sezon 2006/2007 zaczął od 40. miejsca w biegu na 15 km 18 listopada 2006 roku w Gällivare, jednak już tydzień później był trzeci na tym samym dystansie stylem klasycznym. Było to jego jedyne podium w tym sezonie, jednak jeszcze czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce i ostatecznie w klasyfikacji generalnej był piętnasty. Wziął też udział w pierwszej edycji Tour de Ski, zajmując szesnaste miejsce w klasyfikacji końcowej. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku reprezentacja Szwecji w składzie: Mathias Fredriksson, Martin Larsson, Anders Södergren i Marcus Hellner zdobyła kolejny brązowy medal w sztafecie. Najlepszym indywidualnym wynikiem Södergrena było ósme miejsce w biegu łączonym na 30 km.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2007/2008, kiedy to zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. W ponad dwudziestu startach tylko trzy razy nie zdobył punktów. Trzykrotnie też stawał na podium: 24 listopada w Beitostølen był trzeci w biegu na 15 km stylem dowolnym, 23 lutego w Falun drugi w biegu łączonym, a 8 marca w Oslo wygrał na dystansie 50 km techniką dowolną. Poza tym pięciokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce, a drugą edycję TdS zakończył na szesnastym miejscu. Tour de Ski 2008/2009 nie zdołał ukończyć, wycofując się z rywalizacji przed piątym etapem. Na rozgrywanych na przełomie lutego i marca 2009 roku mistrzostwach świata w Libercu Södergren zdobył srebrny medal w biegu łączonym, przegrywając tylko z Petterem Northugiem z Norwegii. Na tych samych mistrzostwach był też osiemnasty w biegu na 15 km klasykiem, został zgłoszony do biegu na 50 km stylem dowolnym, ale ostatecznie w nim nie wystartował. Po raz pierwszy od 2001 roku zabrakło go także w składzie szwedzkiej sztafety. W zawodach pucharowych startował sporadycznie, raz stając na podium – 14 lutego 2009 roku w Valdidentro zwyciężył w biegu na 15 km stylem klasycznym. Było to jego ostatnie podium w zawodach PŚ.

Swój jedyny złoty medal na międzynarodowej imprezie wywalczył podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie wraz z Danielem Richardssonem, Johanem Olssonem i Marcusem Hellnerem zwyciężył w sztafecie. Zajął także dziewiąte miejsce na dystansie 50 km techniką klasyczną, a w biegu łączonym na 30 km uplasował się jedno miejsce niżej. W zawodach Pucharu Świata wystartował tylko siedmiokrotnie, najlepszy wynik osiągając 13 marca 2010 roku w Oslo, gdzie był czwarty w biegu na 50 km stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej sezonu 2009/2010 zajął 32. miejsce. W kolejnych sezonach osiągał coraz słabsze wyniki, startował jednak na najważniejszych imprezach. Podczas mistrzostw świata w Oslo w 2011 roku wspólnie z Richardssonem, Olssonem i Hellnerem zdobył srebro w sztafecie, a indywidualnie najlepiej wypadł na dystansie 50 km stylem dowolnym, który ukończył na czternastej pozycji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Val di Fiemme nie brał udziału w biegu sztafetowym, zajął jednak piętnaste miejsce na 50 km klasykiem oraz dziewiętnaste w biegu łączonym. W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując czternaste miejsce w biegu łączonym oraz siódme w biegu na 50 km techniką dowolną. Na mistrzostwach świata w Falun w 2015 roku zajął 15 lokatę na dystansie 50 km stylem klasycznym. Po sezonie 2014/15 postanowił zakończyć sportową karierę.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
5.	12 lutego	2006	Turyn	2x15 km łączony	1:17:00,8	+3,5	Jewgienij Diemientjew
10.	17 lutego	2006	Turyn	15 km stylem klasycznym	38:01,3	+1:15,8	Andrus Veerpalu
3.	19 lutego	2006	Turyn	Sztafeta 4x10 km[1]	1:43:45,7	+16,0	Włochy
6.	26 lutego	2006	Turyn	50 km stylem dowolnym	2:06:11,8	+2,3	Giorgio Di Centa
25.	15 lutego	2010	Vancouver	15 km stylem dowolnym	33:36,3	+1:24,9	Dario Cologna
10.	20 lutego	2010	Vancouver	2x15 km bieg łączony	1:15:11,4	+35,6	Marcus Hellner
1.	24 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta 4x10 km[2]	1:45:05,4	–	–
9.	28 lutego	2010	Vancouver	50 km stylem klasycznym	2:05:35,5	+11,6	Petter Northug
13.	9 lutego	2014	Soczi	2x15 km bieg łączony	1:08:15,4	+31,5	Dario Cologna
7.	23 lutego	2014	Soczi	50 km stylem dowolnym	1:46:55,2	+17,8	Aleksandr Legkow

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
15.	19 lutego	2001	Lahti	30 km stylem klasycznym	1:14:17,9	+2:34,5	Andrus Veerpalu
15.	25 lutego	2001	Lahti	50 km stylem dowolnym	2:05:27,2	+6:34,4	Johann Mühlegg
11.	19 lutego	2003	Val di Fiemme	30 km stylem klasycznym	1:12:29,3	+25,1	Thomas Alsgaard
15.	23 lutego	2003	Val di Fiemme	2x10 km bieg łączony	47:42,3	+8,7	Per Elofsson
3.	25 lutego	2003	Val di Fiemme	Sztafeta 4x10 km[3]	1:31:56,4	+16,4	Norwegia
2.	1 marca	2003	Val di Fiemme	50 km stylem dowolnym	1:54:25,3	+15,0	Martin Koukal
15.	17 lutego	2005	Oberstdorf	15 km stylem dowolnym	34:49,7	+58,2	Pietro Piller Cottrer
5.	20 lutego	2005	Oberstdorf	2x15 km bieg łączony	1:19:20,5	+2,1	Vincent Vittoz
7.	24 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta 4x10 km[4]	1:39:04,4	+3:10,3	Norwegia
9.	27 lutego	2005	Oberstdorf	50 km stylem klasycznym	2:30:10,1	+13,4	Frode Estil
8.	24 lutego	2007	Sapporo	2x15 km bieg łączony	1:11:35,8	+15,8	Axel Teichmann
10.	28 lutego	2007	Sapporo	15 km stylem dowolnym	35:50,0	+1:29,0	Lars Berger
3.	2 marca	2007	Sapporo	Sztafeta 4x10 km[5]	1:30:49,2	+3,5	Norwegia
14.	4 marca	2007	Sapporo	50 km stylem klasycznym	2:20:12,6	+2:46,1	Odd-Bjørn Hjelmeset
18.	20 lutego	2009	Liberec	15 km stylem klasycznym	38:54,4	+1:19,5	Andrus Veerpalu
2.	22 lutego	2009	Liberec	2x15 km bieg łączony	1:15:52,4	+3,1	Petter Northug
DNS	1 marca	2009	Liberec	50 km stylem dowolnym	1:59:38,1	–	Petter Northug
20.	27 lutego	2011	Oslo	2x15 km bieg łączony	1:14:11,1	+17,2	Petter Northug
22.	1 marca	2011	Oslo	15 km stylem klasycznym	38:14,7	+2:07,8	Matti Heikkinen
2.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta 4x10km[2]	1:40:10,2	+1,3	Norwegia
14.	6 marca	2011	Oslo	50 km stylem dowolnym	2:08:09,0	+32,5	Petter Northug
19.	23 lutego	2013	Val di Fiemme	2x15 km bieg łączony	1:13:09,3	+22,2	Dario Cologna
15.	3 marca	2013	Val di Fiemme	50 km stylem klasycznym	2:10:41,4	+59,1	Johan Olsson
15.	1 marca	2015	Falun	50 km stylem klasycznym	2:26:02,1	+24,0	Petter Northug

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
26.	12 lutego	1997	Canmore	10 km stylem klasycznym	26:26,9	+2:02,7	Bruno Carrara

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	21 grudnia	2002	Ramsau	20 km łączony	50:02,7 min	2.	+0,9 s	Axel Teichmann
2.	28 listopada	2003	Ruka	15 km stylem klasycznym	37:35,4 min	3.	+9,9 s	Anders Aukland
3.	30 listopada	2003	Ruka	30 km łączony	1:15:52,8 h	2.	+0,6 s	Axel Teichmann
4.	13 grudnia	2003	Davos	15 km stylem klasycznym	38:13,8 min	3.	+20,6 s	Andrus Veerpalu
5.	20 grudnia	2003	Ramsau	30 km łączony	1:21:52,4 h	3.	+1,0 s	Mathias Fredriksson
6.	18 grudnia	2004	Ramsau	30 km stylem dowolnym	1:15:49,5 h	2.	+0,3 s	Vincent Vittoz
7.	21 stycznia	2006	Oberstdorf	30 km łączony	1:14:09,7 h	2.	+0,4 s	Tobias Angerer
8.	11 marca	2006	Oslo	50 km stylem dowolnym	2:10:42,5 h	1.	–	–
9.	19 marca	2006	Sapporo	30 km łączony	1:16:45,4 h	3.	+4,1 s	Mathias Fredriksson
10.	26 listopada	2006	Ruka	15 km stylem klasycznym	38:35,2 min	3.	18,3 s	Eldar Rønning
11.	24 listopada	2007	Beitostølen	15 km stylem dowolnym	36:31,1 min	3.	+13,3 s	Axel Teichmann
12.	23 lutego	2008	Falun	30 km łączony	1:11:54,1 h	3.	+5,8 s	Lukáš Bauer
13.	8 marca	2008	Oslo	50 km stylem dowolnym	2:11:44,7 h	1.	–	–
14.	14 lutego	2009	Valdidentro	15 km stylem klasycznym	37:58,0 min	1.	–	–

Sezon 1998/1999
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	-	0
Sezon 1999/2000
																					punkty
32	-	-	-	67	25	61	-	-	-	-	54	28	-	60	-	-	-	-	-	-	12
Sezon 2000/2001
																				punkty
45	33	44	37	-	26	-	-	-	-	-	-	-	-	35	-	-	48	37	-	5
Sezon 2001/2002
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	-	13	-	4	-	120
Sezon 2002/2003
																					punkty
-	9	12	10	-	4	-	-	2	21	-	-	-	-	20	-	12	-	-	-	6	286
Sezon 2003/2004
																									punkty
-	16	3	-	17	3	-	3	20	10	19	44	-	-	7	5	-	-	-	-	16	-	32	-	35	434
Sezon 2004/2005
																				punkty
-	-	57	66	-	11	-	2	8	39	-	-	26	-	-	12	-	5	-	14	218
Sezon 2005/2006
																								punkty
-	41	18	dns	-	-	11	12	-	-	9	-	6	2	-	-	11	-	-	45	-	1	-	3	392
Sezon 2006/2007
												TdS														punkty
-	40	-	3	5	4	45	5	41	41	18	12	16	-	-	22	-	-	-	dns	-	11	-	-	-	4	298
Sezon 2007/2008
															TdS																punkty
-	3	-	17	20	-	-	8	21	42	19	14	24	36	6	16	7	-	8	43	7	-	5	3	-	-	-	-	1	6	25	551
Sezon 2008/2009
														TdS																	FPŚ	punkty
-	-	-	6	13	-	-	25	31	51	17	dns	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-	14	-	19	-	dnf	-	-	-	-	-	198
Sezon 2009/2010
																TdS															FPŚ	punkty
dns	-	64	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-	-	22	-	12	-	4	-	40	15	8	6	6	234
Sezon 2010/2011
				RT													TdS														FPŚ	punkty
36	76	24	16	20	-	28	-	6	57	50	59	29	48	24	9	dns	-	-	21	-	-	-	43	-	-	-	46	19	15	37	23	193
Sezon 2011/2012
				RT															TdS																		FPŚ	punkty
25	96	39	65	57	-	30	-	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	21	-	-	-	13	-	27	17	-	-	21	-	-	-	-	-	150
Sezon 2012/2013
				RT												TdS															FPŚ	punkty
35	95	50	37	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	-	-	-	31	-	-	-	11	-	-	-	-	-	49
Sezon 2013/2014
			RT												TdS												FPŚ	punkty
-	-	-	-	-	16	-	-	24	67	91	41	29	43	dns	-	-	-	-	dns	-	-	-	-	-	-	-	-	24
Sezon 2014/2015
					LT												TdS											punkty
-	-	106	73	59	65	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27	-	-	-	17	18
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 31–100 Dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował TdS – Tour de Ski

Zobacz multimedia związane z tematem: Anders Södergren

• Oficjalna strona zawodnika (szw.)
• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).