[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Ambasada RP w Mińsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku[1]
Пасольства Рэспублікі Польшча ў Мінску
Logo
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Data utworzenia

1924, 1972, 1992

Siedziba

Mińsk

Chargé d’affaires

Krzysztof Ożanna

Adres
ul. Wołodarskiego 6
220030 Mińsk
--------
220030 Мінск
вул. Володарского 6
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku”
Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku”
Ziemia53°54′13,838″N 27°35′08,470″E/53,903844 27,585686
Strona internetowa
budynek ówczesnego Hotelu Nowo-Moskiewskiego na rogu ówczesnych ulic Zacharewskiej i Gubernatorskiej, b. siedziba Konsulatu Generalnego Polski w Mińsku (1924-)

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku (biał. Пасольства Рэспублікі Польшча ў Мінску) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Białorusi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okres do 1939

[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym w Mińsku na początku lat dwudziestych funkcjonowała filia spółki „Mosdelpol”, pełniąca rolę nieformalnego quasi-poselstwa RP[2]. Następnie stosunki na tyle się unormowały, że w latach 1924–1939 pracował w Mińsku polski urząd konsularny w randze konsulatu generalnego, na I piętrze domu Mielcara, budynku b. hotelu Nowo-Moskiewskiego (Нова-Маскоўская гасцініца), róg ówczesnych ulic Zacharewskiej i Gubernatorskiej (Захар'еўска і Губернатарска 84/28, дом Мельцара)[3], współcześnie administrowanego przez spółdzielnię mieszkaniową przy ul. Sowieckiej 84 (Советская ул., Савецкая вул.) (1924–1938)[4]. Pomieszczenia te były zajmowane wcześniej przez mińską ekspozyturę delegacji RP w Komisji Mieszanej ds. Repatriacji z BSRR i USRR[5] (1924–1927).

Konsulat Generalny RP w Mińsku został utworzony na podstawie uchwały Rady Ministrów RP z 30 maja 1924 w sprawie uznania państwa radzieckiego[potrzebny przypis]. Jego okręg konsularny obejmował terytorium Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Bezpośredni nadzór sprawowało Poselstwo w Moskwie.

Okres 1945–1992

[edytuj | edytuj kod]

Pomimo wyrażenia przez władze radzieckie zgody[6] na uruchomienie konsulatu polskiego w Mińsku już w 1945, ponowne jego otwarcie nastąpiło dopiero 20 marca 1972, z siedzibą w pałacyku przy ul. Rumiancewa 6 (Румянцева ул.).

Okres po 1992

[edytuj | edytuj kod]

W budynku przy ul. Rumiancewa mieściła się też otwarta w 1992 Ambasada RP. W 2012 przeniesiono ją na ul. Krapotkina 91a (вул. Крапоткіна), w 2014 do budynku przy ul. Z. Biaduli 11 (вул. З. Бядулі).

Podział organizacyjny

[edytuj | edytuj kod]

Kierownicy placówki

[edytuj | edytuj kod]
  • 1924–1925 – Jan Karczewski, sekretarz legacyjny, wicekonsul, kierownik konsulatu generalnego
  • 1925–1926 – Stanisław Eska
  • 1926–1927 – Tadeusz Perkowski, sekr. poselstwa w Moskwie, kier. konsulatu gen.
  • 1927–1928 – Witold Kolankowski, sekr. poselstwa, kier. konsulatu gen.
  • 1928–1930 – Henryk Jankowski, sekretarz legacyjny, kier. konsulatu gen.
  • 1930–1932 – Konstanty Symonolewicz, radca ambasady, kier. konsulatu gen.
  • 1931–1935 – Bohdan Jałowiecki, prow. radca poselstwa, radca poselstwa, I sekr. ambasady, prow. wicekonsul, kier. konsulatu gen.
  • 1935–1939 – Witold Okoński, sekr. ambasady, wicekonsul, kier. konsulatu gen.
  • 1939 – Kazimierz Rudzki, sekr. ambasady, kier. konsulatu gen.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
  2. III Międzynarodowa Konferencja Historyków „Białoruś: Polityka – Historia – Kultura. W dziewięćdziesiątą rocznicę traktatu ryskiego 1921 r.” [1].
  3. Беларусь и Польша 2 марта отмечают 25-летие установления дипломатических отношений, [w:] [2].
  4. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, roczniki 1933–1938.
  5. Aleksander Wasilewski: Gry dyplomatyczne, Nowa Europa Wschodnia nr 5/2009, s. 87.
  6. Postanowienie Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 6 lipca 1945.
  7. Personel, Polska na Białorusi - Portal Gov.pl [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane 2024-01-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mirosław Golon: Moskwa, Kijów, Mińsk, Leningrad, Wilno..., Problem utworzenia i działalności polskich placówek konsularnych w ZSRR w latach 1944–1972, [w:] Mieczysław Wojciechowski (red.), Polska polityka wschodnia w XX wieku, Włocławek-Toruń 2004, s. 201–237
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
  • Aleksander Wasilewski: Gry dyplomatyczne, Nowa Europa Wschodnia, nr 5/2009, s. 84–95
  • Marcin Kruszyński: Ambasada w Moskwie 1921–1939, IPN, Warszawa 2010, s. 366, ISBN 978-83-7629-156-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]