[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Chris Wood

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Wood
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Christopher Grant Wood

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1991
Auckland

Wzrost

191 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Nottingham Forest

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
–2002 Onehunga Sports
2003–2006 Cambridge FC
2007 Hamilton Wanderers
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2008 Waitako FC 5 (0)
2009–2013 West Bromwich Albion 21 (1)
2010 Barnsley F.C. (wyp.) 7 (0)
2010–2011 Brighton & Hove Albion (wyp.) 29 (8)
2011–2012 Birmingham City (wyp.) 23 (9)
2012 Bristol City (wyp.) 19 (3)
2012 Millwall F.C. (wyp.) 19 (11)
2013–2015 Leicester City 53 (14)
2015 Ipswich Town (wyp.) 8 (0)
2015–2017 Leeds United 83 (41)
2017–2022 Burnley 144 (49)
2022–2023 Newcastle United 35 (4)
2023 Nottingham Forest (wyp.) 7 (1 )
2023– Nottingham Forest 4 (1)
W sumie: 457 (142)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Nowa Zelandia U-17 3 (0)
2009–  Nowa Zelandia 70 (33)
W sumie: 73 (33)
  1. Aktualne na: 2 września 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 21 września 2022.

Christopher Grant Wood (ur. 7 grudnia 1991 w Auckland[2]) – nowozelandzki piłkarz, grający na pozycji napastnika w angielskim klubie Nottingham Forrest, od 2009 roku reprezentant kraju.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wood urodził się w Auckland, a swoją przygodę z futbolem rozpoczął w młodzieżowych drużynach Onehunga Sports, Cambridge FC oraz Hamilton Wanderers, z którego w 2007 przeniósł się do Waitako FC[3].

W 2009 opuścił Nową Zelandię i przeprowadził się do Anglii, gdzie został zawodnikiem West Bromwich Albion[4]. Wood został polecony Akademii West Bromwich Albion przez trenera Rogera Wilkinsona. Wood strzelał bardzo dużo bramek dla drużyny z akademii młodzieżowej West Brom, co doprowadziło do powołania do drużyny rezerw, gdzie był równie skuteczny. W kwietniu 2009 roku kontuzje kilku graczy West Brom sprawiły, że Wood niespodziewanie został powołany do pierwszego zespołu na mecz Premier League z Portsmouth na Fratton Park. Podczas spotkania wszedł na boisko z ławki rezerwowych, stając się piątym Nowozelandczykiem, który grał w Premier League[5].

Pod koniec sezonu 2008/09, Wood podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt[6]. Następnie w grudniu 2009 roku podpisano nową trzyipółletnią umowę z West Brom, w której zawarta była opcja przedłużenia jej o kolejny rok. Swojego pierwszego profesjonalnego gola dla West Brom strzelił 15 września 2009, w wygranym 3:1 meczu z Doncaster Rovers[7].

Wood został wysłany na awaryjne wypożyczenie do Barnsley 24 września 2010[8]. Wypożyczenie zostało przedwcześnie zakończone za obopólną zgodą po siedmiu ligowych występach dla klubu bez zdobycia bramki. 19 listopada Wood został wypożyczony do Brighton & Hove Albion[9]. Strzelił gola w swoim debiucie przeciwko Bristol Rovers.

Na dzień przed pierwszym meczem sezonu Championship, Wood dołączył do Birmingham City[10]. Zadebiutował w przegranym 1:2 meczu z Derby County[11]. Wood, grając jako środkowy napastnik w pierwszym meczu Birmingham w najważniejszych europejskich rozgrywkach od prawie 50 lat, zadebiutował w pucharach w pierwszym meczu rundy play-off Ligi Europy z portugalskim klubem Nacional. Pierwszego gola dla Birmingham strzelił w rewanżu z Nacionalem. 11 września Wood strzelił hat-tricka, który poprowadził Birmingham do zwycięstwa nad Millwall[12], a następnie strzelił dwa gole przeciwko Nottingham Forest. Jego wypożyczenie zakończyło się 5 stycznia 2012 roku, po 29 meczach we wszystkich rozgrywkach, w których strzelił 11 bramek.

Następnie Wood dołączył do klubu Championship Bristol City na wypożyczenie do końca sezonu 2011/12. Następnie związał się kolejnym wypożyczeniem z Millwall.

West Bromwich Albion zakończyło wypożyczenie Wooda do Millwall 27 grudnia 2012 i następnego dnia ogłosili, że dołącza on do Leicester City[13]. Wood strzelił dwa gole po zaledwie 24 minutach w debiucie Leicester 1 stycznia 2013 roku przeciwko Huddersfield Town.

12 stycznia 2013 Wood strzelił hat-tricka w pierwszej połowie przeciwko Bristol City. Sezon zakończył z 11 golami w 24 występach, pomagając Leicester zakwalifikować się do baraży o awans. 12 maja 2013 Wood grał w półfinałowym meczu z Watford, ale Lisy poległy ostatecznie w dwumeczu 2:3. Sezon 2013/14 Wood zakończył sezon z 8 bramkami we wszystkich rozgrywkach, a Leicester awansował do Premier League jako mistrz.

27 lutego 2015 roku Wood dołączył do Ipswich Town na wypożyczenie do końca sezonu[14]. Zadebiutował w Ipswich przeciwko Norwich City 1 marca. Łącznie w Ipswich 8 razy pojawiał się na boisku, nie notując żadnej bramki.

1 lipca 2015 Wood dołączył do klubu Championship Leeds United, podpisując z klubem czteroletni kontrakt[15]. Wood otrzymał koszulkę z numerem 9. 8 sierpnia, w dzień otwarcia sezonu, Wood zadebiutował w Leeds w Championship w zremisowanym 1:1 meczu z Burnley. Strzelił swojego pierwszego gola dla Leeds 19 sierpnia w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Bristol City. Sezon 2015/16 zakończył z 13 bramkami na koncie.

Wood strzelił swojego pierwszego gola w następnym sezonie w dniu 10 sierpnia 2016, w meczu Pucharu Ligi przeciwko Fleetwood Town[16]. W całym sezonie 2016/17 strzelił 30 bramek, z czego 27 w lidze, co pozwoliło mu zostać królem strzelców rozgrywek[17]. Wood wygrał nagrodę EFL Championship Player of the Month w styczniu 2017 i został wybrany Mistrzem Miesiąca PFA Fans' w styczniu i marcu. W dniu 6 sierpnia 2017 r. Wood strzelił swojego pierwszego gola w sezonie w wygranym 3:2 meczu z Boltonem Wanderers. 18 sierpnia, po tym jak klub odrzucił ofertę 12 milionów funtów od klubu Premier League Burnley, Leeds zaoferowało Woodowi nowy trzyletni kontrakt, próbując utrzymać go w klubie.

21 sierpnia 2017 Wood podpisał czteroletni kontrakt z Burnley za kwotę około 15 milionów funtów[18]. Wood zadebiutował w Burnley 27 sierpnia przeciwko Tottenhamowi na stadionie Wembley i strzelił wyrównującą bramkę w drugiej minucie doliczonego czasu gry w meczu, który zakończył się wynikiem 1:1[19].

19 września, w trzeciej rundzie Pucharu Ligi, Wood strzelił swojemu byłemu klubowi Leeds United na Turf Moor w 89. minucie z rzutu karnego. Mecz zakończył się w regulaminowym czasie gry wynikiem 2:2 po dogrywce, a Leeds wygrało mecz 5:3 w rzutach karnych. 8 listopada 2019 Wood podpisał nowy kontrakt z Burnley łączący go z klubem do czerwca 2023.

6 marca 2021 Wood strzelił swojego 40. gola w Premier League w zremisowanym 1:1 meczu z Arsenalem, a także został ósmym graczem w historii klubu, który zagrał 100 meczów w Premier League dla Burnley. 25 kwietnia strzelił swojego pierwszego hat-tricka dla Burnley w wygranym 4:0 wyjazdowym meczu z Wolverhampton Wanderers, stając się pierwszym Nowozelandczykiem, który tego dokonał[20].

13 stycznia 2022 Wood podpisał dwuipółletni kontrakt z Newcastle United za kwotę wynoszącą 25 milionów funtów, po tym jak uruchomiono zapisaną w umowie klauzulę odejścia[21]. Zadebiutował w Newcastle zaledwie dwa dni po podpisaniu kontraktu z klubem, w zremisowanym 1:1 meczu z Watfordem.

Wood strzelił swojego pierwszego gola dla Newcastle 10 marca 2022, strzelając wyrównującą bramkę w wygranym 2:1 ligowym meczu z Southampton. 20 stycznia 2023 został wypożyczony do Nottingham Forest[22]. Po sezonie dołączył do zespołu Forest na zasadzie transferu definitywnego.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 2 września)

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2007/08 Waitako FC  Nowa Zelandia New Zealand Football Championship 5 0
2008/09 West Bromwich Albion  Anglia Premier League 2 0
2009/10 Championship 18 1
2010/11 Premier League 1 0
2010/11 Barnsley Championship 7 0
2010/11 Brighton & Hove Albion League One 29 8
2011/12 Birmingham City Championship 23 9
2011/12 Bristol City 19 3
2012/13 Millwall 19 11
2012/13 Leicester City 20 9
2013/14 26 4
2014/15 Premier League 7 1
2014/15 Ipswich Town Championship 8 0
2015/16 Leeds United 36 13
2016/17 44 27
2017/18 3 1
2017/18 Burnley Premier League 24 10
2018/19 38 10
2019/20 32 14
2020/21 33 12
2021/22 17 3
2021/22 Newcastle United 17 2
2022/23 18 2
2022/23 Nottingham Forest 7 1
2023/24 4 1

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Wood zagrał w 3 spotkaniach reprezentacji Nowej Zelandii do lat 17. W drużynie narodowej zadebiutował 3 czerwca 2009 w meczu przeciwko Tanzanii, przegranym 1:2. W tym samym roku został powołany przez trenera Rickiego Herberta na Pucharze Konfederacji 2009, gdzie reprezentacja Nowej Zelandii odpadła w fazie grupowej. Podczas turnieju wystąpił w spotkaniu z gospodarzami turnieju RPA[23].

10 maja 2010 został powołany przez trenera Rickiego Herberta na Mistrzostwa Świata. Podczas mundialu wystąpił w trzech spotkaniach fazy grupowej ze Słowacją, Włochami oraz Paragwajem[24].

Uczestnik Igrzysk Olimpijskich 2012, podczas których zagrał w trzech spotkaniach z Brazylią, Egiptem (gol) i Białorusią[25]. Strzelił 5 bramek, które pomogły Nowej Zelandii zająć 3. miejsce podczas Pucharu Narodów Oceanii 2012. Cztery lata później zagrał na Pucharze Narodów Oceanii 2016, podczas którego wystąpił w półfinale z Nową Kaledonią. Drużyna Nowej Zelandii zakończyła te mistrzostwa zwycięstwem.

Wygrany Puchar Oceanii 2016 zaowocował kwalifikacją do Pucharu Konfederacji 2017. Tam zagrał w trzech meczach grupowych z Rosją, Meksykiem (bramka) oraz Portugalią. Na chwilę obecną Wood zagrał dla reprezentacji w 70 spotkaniach i strzelił 33 bramki[26].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Nowa Zelandia

Brighton & Hove Albion

Leicester City

Leeds United

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Christopher Grant Wood. burnleyfootballclub.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-10)]. (ang.).
  2. C. Wood [online], soccerway.com [dostęp 2023-09-18] (fr.).
  3. City teen plays his way into big time [online], stuff.co.nz [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  4. West Brom's Kiwi star Chris Wood is keeping his feet on the ground [online], birminghammail.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  5. Portsmouth vs WBA [online], wba.co.uk [dostęp 2023-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-14] (ang.).
  6. Wood pens pro contract [online], wba.co.uk [dostęp 2023-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-29] (ang.).
  7. West Brom 3-1 Doncaster [online], bbc.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  8. Baggies loan teenage striker Chris Wood to Barnsley [online], bbc.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  9. West Brom striker Chris Wood signs for Brighton on loan [online], bbc.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  10. Birmingham City sign West Brom striker Chris Wood [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  11. Derby 2-1 Birmingham [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  12. Birm'ham 3-0 Millwall [online], skysports.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  13. Wood set to join Foxes [online], wba.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  14. Chris Wood: Leicester City striker joins Ipswich on loan [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  15. Chris Wood: Leeds United sign Leicester City striker [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  16. Chris Wood [online], soccerbase.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  17. Chris Wood scores in final game of Leeds United's season to secure golden boot [online], stuff.co.nz [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  18. Chris Wood: Burnley sign Leeds United striker for club record fee [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  19. Tottenham Hotspur 1-1 Burnley [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  20. Wolverhampton Wanderers 0-4 Burnley [online], bbc.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  21. Newcastle transfer news: Chris Wood signs from Burnley in £25m deal to become second January arrival [online], skysports.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  22. Newcastle United agree loan deal with Nottingham Forest for Chris Wood [online], thenorthernecho.co.uk [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  23. Kiwis call up teen for South Africa [online], fifa.com [dostęp 2023-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-20] (ang.).
  24. All Whites World Cup squad named [online], stuff.co.nz [dostęp 2023-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-05] (ang.).
  25. Chris Wood [online], olympedia.org [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  26. Chris Wood [online], national-football-teams.com [dostęp 2023-09-18] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]