[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Chabib Nurmagomiedow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chabib Nurmagomiedow
Хабиб Нурмагомедов
Ilustracja
Nurmagomiedow na UFC Hall of Fame w 2022
Pełne imię i nazwisko

Chabib Abdułmanapowicz Nurmagomiedow

Pseudonim

The Eagle

Data i miejsce urodzenia

20 września 1988
Sildi

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

177 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

sambo, zapasy, judo

Trenowany przez

Javier Mendez

Debiut

2008

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

lekka

Klub

American Kickboxing Academy

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

29

Zwycięstwa

29

Przez nokauty

8

Przez poddania

11

Przez decyzje

10

Porażki

0

Remisy

0

Nieodbyte

5

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 23 stycznia 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Chabib Abdułmanapowicz Nurmagomiedow (ros. Хабиб Абдулманапович Нурмагомедов, awarski ГӀабдулманапил ХӀабиб НурмухӀамадов, Ḣabdulmanapil Ħabib Nurmuħamadov; ur. 20 września 1988 w Sildi) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walk pochodzenia awarskiego[1], dwukrotny mistrz świata w sambo bojowym z 2010 roku oraz były mistrz UFC w wadze lekkiej. 24 października 2020 roku zakończył swoją karierę zawodową w MMA[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Nurmagomiedow jest Awarem – członkiem najliczniejszego narodu zamieszkującego Republikę Dagestanu. Już od dziecka miał styczność ze sportem, pod okiem ojca Abdułmanapa (mającego czarny pas w judo) trenował popularne w kaukaskich republikach zapasy, lecz bez sukcesów. Po 5 latach postanowił tak jak jego ojciec uprawiać judo[3]. Następnie startował w sambo bojowym, w której to dyscyplinie zdobył m.in. dwukrotnie tytuł mistrza świata oraz wielokrotnie zwyciężał w krajowych zawodach. Ma brata Abubakara Nurmagomiedowa, który również jest zawodnikiem MMA.

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 19 lat Nurmagomiedow zadebiutował w MMA na zawodach organizowanych w Połtawie, wygrywając z Azerem Wiusałem Bajramowem przez poddanie[4]. Miesiąc później zwyciężył w turnieju Pankration Atrium w Moskwie, pokonując jednego wieczora trzech rywali[5].

W sierpniu 2009 w swoim rodzinnym Dagestanie, w Agwali wygrał miniturniej, gdzie pokonał dwóch rywali, obu przez techniczny nokaut[6].

M-1 Global / ProFC

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2009 wygrał pojedynek na M-1 Selection z Szachbułatem Szamchałajewem (dźwignia na rękę tzw. kimura)[7].

W latach 2010–2011 walczył w dwóch czołowych rosyjskich organizacjach MMA – M-1 Global i ProFC. W tej drugiej stoczył sześć walk w 2011, wszystkie wygrane i wszystkie przed czasem[8].

UFC

[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc po ostatniej walce dla ProFC, która miała miejsce w październiku 2011, w mediach ukazała się informacja o podpisaniu kontraktu przez Nurmagomiedowa z największą organizacją promującą MMA na świecie, czyli Ultimate Fighting Championship (UFC)[9]. Niepokonany w 16 zawodowych walkach, na początku 2012, w debiucie w UFC zmierzył się z byłym zawodnikiem WEC Irańczykiem Kamalem Shalorusem. Nurmagomiedow zwyciężył w ostatniej rundzie pojedynku, zmuszając rywala do poddania.

W dwóch kolejnych pojedynkach w UFC pokonywał doświadczonych Brazylijczyków – Gleisona Tibau i Thiago Tavaresa, tego drugiego przez ciężki nokaut na początku 1. rundy.

W maju 2013 wygrał z Abelem Trujillo na punkty, ustalając przy tym rekord udanych sprowadzeń do parteru w ciągu jednego pojedynku do 21 (na 27 prób) w UFC[10]. Otrzymał również karę finansową, musiał oddać 20% swojej wypłaty rywalowi z powodu przekroczenia ustalonej wagi na oficjalnym ważeniu[11].

We wrześniu tego samego roku zdominował Amerykanina Pata Healego w 15-minutowym pojedynku.

Nurmagomiedow ze swoim ojcem – Abdulmanapem Nurmagomiedowem w 2016

19 kwietnia 2014 odniósł największe zwycięstwo w dotychczasowej karierze, pewnie pokonując na punkty Brazylijczyka Rafaela dos Anjosa. Zwycięstwo to sprawiło, że Dana White zapowiedział, iż Nurmagomiedow dostanie szansę walki o pas mistrzowski. Walkę o tytuł uniemożliwiły mu jednak kontuzje i problemy ze zbijaniem wagi, które wyeliminowały go z zaplanowanych walk z innymi pretendentami – Donaldem Cerrone oraz Tonym Fergusonem.

Ostatecznie Nurmagomiedow powrócił do oktagonu 16 kwietnia 2016 roku, gdy znokautował Darrella Horchera.

W kolejnych pojedynkach pewnie pokonał czołowych zawodników swojej kategorii wagowej – Michaela Johnsona na gali UFC 205 oraz Edsona Barbozę na gali UFC 219. Obu zdominował zapaśniczo, pierwszego zmuszając do poddania w trzeciej rundzie, a drugiego wysoko wypunktowując (30-25, 30-25, 30-24)[12].

Nurmagomiedow ze swoim ojcem na spotkaniu z prezydentem Rosji – Władimirem Putinem po zwycięstwie nad McGregorem

Seria zwycięstw sprawiła, iż Dagestańczyk stał się jednym z głównych pretendentów do mistrzostwa UFC w wadze lekkiej, które dzierżył ówcześnie Conor McGregor. Irlandczyk zwlekał jednak tak długo z przystąpieniem do obrony pasa, że UFC podjęło decyzję o pozbawieniu go mistrzostwa. Nowego mistrza miała wyłonić 7 kwietnia 2018, podczas UFC 223, walka pomiędzy Nurmagomiedowem a tymczasowym mistrzem Tonym Fergusonem. Amerykanin na pięć dni przed galą doznał jednak kontuzji[13]. Ogłoszono, iż zastąpi go mistrz wagi piórkowej Max Holloway[14]. I do tej walki również jednak nie doszło, gdyż Holloway w przeddzień pojedynku nie został do niego dopuszczony przez stanową komisję sportową z powodów medycznych[15]. Po kilku godzinach nowym rywalem Nurmagomiedowa został ogłoszony Anthony Pettis[16], jednak również i on ostatecznie wycofał się z rywalizacji. UFC było zmuszone zorganizować więc w trybie natychmiastowym kolejne już zastępstwo, tym razem w osobie znacznie niżej notowanego w rankingach Ala Iaquinty[17]. Ostatecznie Nurmagomiedow pokonał Iaquintę jednogłośnie na punkty, zdobywając mistrzostwo UFC w wadze lekkiej[18]. Nurmagomiedow został tym samym pierwszym zawodnikiem z Rosji, który zdobył mistrzostwo tej organizacji (nie licząc Olega Taktarowa, mistrza turniejowego z 1995 roku, kiedy to nie istniał jeszcze podział na poszczególne kategorie wagowe)[19].

6 października 2018 w Las Vegas na gali UFC 229 Nurmagomiedow w swojej pierwszej obronie tytułu zmierzył się z Conorem McGregorem, którego pokonał w czwartej rundzie przez poddanie. Według szacunków gala ta pobiła rekord UFC pod względem liczby sprzedaży subskrypcji pay-per-view, będąc pierwszą w historii, która przekroczyła próg 2 milionów nabywców.

Po gali UFC 254 i wygranej walce z Justinem Geathje ogłosił zakończenie sportowej kariery[20]. 19 marca 2021 roku prezydent organizacji UFC – Dana White poinformował, że odbył kolejną rozmowę z Rosjaninem po której zwakował on pas mistrzowski w wadze lekkiej[21].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2008: Pancration Atrium Cup – 1. miejsce
  • 2009: Tsumada Fighting Championship 3 – 1. miejsce
  • 2018-2021: mistrz UFC w wadze lekkiej

Sambo

[edytuj | edytuj kod]
  • 2007: Mistrzostwa Dagestanu w sambo bojowym – 3. miejsce w kat. 68 kg[22]
  • 2008: Mistrzostwa Rosji w sambo bojowym – 2. miejsce w kat. 68 kg[23]
  • 2009: Mistrzostwa Rosji w sambo bojowym – 1. miejsce w kat. 74 kg[24]
  • 2010: XV Mistrzostwa Świata w sambo bojowym – 1. miejsce w kat. 74 kg[25]
  • 2010: Puchar Świata w sambo bojowym – 2. miejsce w kat. 82 kg[26]
  • 2010: XVI Mistrzostwa Świata w sambo bojowym – 1. miejsce w kat. 82 kg[27]

Grappling

[edytuj | edytuj kod]
  • 2012: Mistrzostwa Świata NAGA w Grapplingu – 1. miejsce w wadze półśredniej, no gi[28]
  • 2012: Mistrzostwa Świata NAGA w Grapplingu – 1. miejsce w wadze półśredniej, no gi, zasady ADCC

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 29-0 Stany Zjednoczone Justin Gaethje (22-2) Techniczne poddanie (duszenie trójkątne nogami) 2 1:34 UFC 254 24.10.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Obronił i zunifikował pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 28-0 Stany Zjednoczone Dustin Poirier (25-5) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:06 UFC 242 07.09.2019 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Obronił i zunifikował pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 27-0 Irlandia Conor McGregor (21-3) Poddanie (naciskówka na szczękę) 4 3:03 UFC 229 06.10.2018 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił pas mistrza UFC w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 26-0 Stany Zjednoczone Al Iaquinta (13-3-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 223 07.04.2018 Stany Zjednoczone Nowy Jork Zdobył pas mistrza UFC w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 25-0 Brazylia Edson Barboza (19-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 219 30.12.2017 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 24-0 Stany Zjednoczone Michael Johnson (17-10) Poddanie (kimura) 3 2:31 UFC 205 12.11.2016 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Wygrana 23-0 Stany Zjednoczone Darrell Horcher (12-1) TKO (uderzenia w parterze) 2 3:38 UFC on Fox – Teixeira vs Evans 16.04.2016 Stany Zjednoczone Tampa
Wygrana 22-0 Brazylia Rafael dos Anjos (20-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox – Werdum vs. Browne 19.04.2014 Stany Zjednoczone Orlando
Wygrana 21-0 Stany Zjednoczone Pat Healy (20-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 165 21.09.2013 Kanada Toronto
Wygrana 20-0 Stany Zjednoczone Abel Trujillo (10-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 160 25.03.2013 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 19-0 Brazylia Thiago Tavares (17-4-1) KO (ciosy pięściami i łokciami) 1 1:55 UFC on FX – Belfort vs. Bisping 19.01.2013 Brazylia São Paulo
Wygrana 18-0 Brazylia Gleison Tibau (26-7) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 148 07.06.2012 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 17-0 Kamal Szalorus (7-1-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:08 UFC on FX – Guillard vs. Miller 20.01.2012 Stany Zjednoczone Nashville Debiut w UFC. Powrót do wagi lekkiej
Wygrana 16-0 Brazylia Arymarcel Santos (28-22) TKO (ciosy pięściami) 1 3:33 ProFC 36 – Battle on the Caucas 22.10.2011 Rosja Chasawjurt
Wygrana 15-0 Mołdawia Wadim Sanduliski (0-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 3:01 ProFC / GM Fight – Ukraine Cup 3 15.09.2011 Ukraina Odessa
Wygrana 14-0 Azerbejdżan Chamiz Mamiedow (5-2) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 3:15 ProFC 30 – Battle on Don 05.08.2011 Rosja Rostów nad Donem
Wygrana 13-0 Armenia Kadżik Abadżian (1-1) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 4:28 ProFC – Union Nation Cup Final 02.07.2011 Rosja Rostów nad Donem
Wygrana 12-0 Armenia Aszot Szahinian (0-2) KO (cios pięścią) 1 2:18 ProFC – Union Nation Cup 15 05.05.2011 Rosja Rostów nad Donem
Wygrana 11-0 Rosja Said Chalilow (13-9) Poddanie (kimura) 1 3:16 ProFC – Union Nation Cup 14 09.08.2011 Rosja Rostów nad Donem
Wygrana 10-0 Ukraina Ołeksandr Ahafonow (4-2) TKO (przerwanie przez narożnik) 2 5:00 M-1 Selection Ukraine 2010 – Finały 17.02.2011 Ukraina Kijów
Wygrana 9-0 Białoruś Wital Astrouski (5-50) TKO (ciosy pięściami) 1 4:06 M-1 Selection Ukraine 2010 – Clash of the Titans 18.09.2010 Ukraina Kijów
Wygrana 8-0 Rosja Oleg Bagow (2-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Golden Fist Russia 10.06.2010 Rosja Moskwa Powrót do wagi półśredniej
Wygrana 7-0 Rosja Szachbułat Szamchałajew (2-0) Poddanie (kimura) 1 4:36 M-1 Challenge 2009 – Selections 9 03.11.2009 Rosja Petersburg Powrót do wagi lekkiej
Wygrana 6-0 Rosja Eldar Eldarow (0-0) TKO (ciosy pięściami) 2 2:44 Tsumada Fighting Championship 3 08.08.2009 Rosja Agwali Finał turnieju CFC
Wygrana 5-0 Rosja Said Ahmied (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:05 Tsumada Fighting Championship 3 08.08.2009 Rosja Agwali Półfinał turnieju CFC, Debiut w wadze półśredniej
Wygrana 4-0 Rosja Szamil Abdulkerimow (0-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Pankration Atrium Cup 11.10.2008 Rosja Moskwa Finał turnieju PAC
Wygrana 3-0 Rosja Ramazan Kurbanismaiłow (0-0) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 5:00 Pankration Atrium Cup 11.10.2008 Rosja Moskwa Półfinał turnieju PAC
Wygrana 2-0 Rosja Magomied Magomiedow (0-4) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Pankration Atrium Cup 11.10.2008 Rosja Moskwa Ćwierćfinał turnieju PAC
Wygrana 1-0 Azerbejdżan Vüsal Bayramov (0-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 2:20 CSFU: Champions League 13.09.2008 Ukraina Połtawa Debiut w MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jeff Harder: The Heritage Behind the Dagestani UFC Star’s Distinctive Hat. fightland.vice.com, 2014-04-18. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  2. ↑ UFC 254: Khabib Nurmagomedov zakończył karierę! [online], MMA – bądź na bieżąco, 25 października 2020 [dostęp 2020-10-25] (pol.).
  3. ↑ Абдулманап Нурмагомедов. Тренер чемпионов. Интервью / Wywiad z Abdulmanapem Nurmagomiedowem. profc.com.ua. (ros.).
  4. ↑ Sherdog.com, CSFU – Champions League [online], Sherdog [dostęp 2023-03-19] (ang.).
  5. ↑ Sherdog.com, PAC – Pancration Atrium Cup 1 [online], Sherdog [dostęp 2023-03-19] (ang.).
  6. ↑ Sherdog.com, TFC 3 – Tsumada Fighting Championship [online], Sherdog [dostęp 2023-03-19] (ang.).
  7. ↑ Sherdog.com, M-1 Challenge – 2009 Selections 9 [online], Sherdog [dostęp 2023-03-19] (ang.).
  8. ↑ Oficjalny rekord i statystyki Nurmagomiedowa na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  9. ↑ UFC Signs Russian Combat Sambo Champion Khabib Nurmagomedov. bloodyelbow.com, 2011-11-17. (ang.).
  10. ↑ UFC 160 Results: Khabib Nurmagomedov Sets UFC Record in Win over Abel Trujillo. bleacherreport.com, 2013-05-25. (ang.).
  11. ↑ UFC 160: Velasquez vs Silva – ważenie. mmarocks.pl, 2013-05-25. (pol.).
  12. ↑ Khabib Nurmagomedov-Skazany na sukces – Mistrzowie Polski, „Mistrzowie Polski”, 31 grudnia 2017 [dostęp 2018-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-03] (pol.).
  13. ↑ Kacper Bącela: Tony Ferguson kontuzjowany! Holloway vs Nurmagomedov na UFC 223!. mmarocks.pl, 2018-04-02. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  14. ↑ Bartosz Cieśla: OFICJALNIE: Tony Ferguson kontuzjowany. Max Holloway vs. Khabib Nurmagomedov nową walką wieczoru UFC 223. mma.pl, 2018-04-02. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  15. ↑ Shaun Al-Shatti: Max Holloway out of UFC 223 main event against Khabib Nurmagomedov. mmafighting.com, 2018-04-06. [dostęp 2018-04-08]. (ang.).
  16. ↑ Krzysztof Kordys: Anthony Pettis vs Khabib Nurmagomedov o pas wagi lekkiej na UFC 223!. mmarocks.pl, 2018-04-06. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  17. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Nie Pettis a Iaquinta rywalem Nurmagomedova na UFC 223. mmarocks.pl, 2018-04-06. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  18. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Khabib Nurmagomedov zdominował Ala Iaquintę na UFC 223, Rosjanin nowym mistrzem!. mmarocks.pl, 2018-04-08. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  19. ↑ MMA: Khabib Nurmagomedov claims first UFC title for Russia. straitstimes.com, 2018-04-08. [dostęp 2018-04-08]. (ang.).
  20. ↑ Chabib Nurmagomiedow kończy karierę! „Nie ma możliwości, żebym tu wrócił bez ojca” [online], Sport.pl [dostęp 2020-10-26] (pol.).
  21. ↑ Khabib Nurmagomedov zwakował pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej! [online], MMA – BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 19 marca 2021 [dostęp 2021-03-19] (pol.).
  22. ↑ состоялся чемпионат Дагестана по боевому самбо. bsambo.ru. [dostęp 2018-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-07)]. (ros.).
  23. ↑ Боевое самбо удалось сделать массовым видом спорта – глава Конфедерации национальных и неолимпийских видов спорта.. regnum.ru, 2008-05-20. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  24. ↑ On October 18, 2009 the Championship of Russia in Combat Sambo took place in Sankt-Petersburg. bsambo.com.ua. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  25. ↑ XV World Championship in combat sambo. ecsambo.org. (ang.).
  26. ↑ World Cup in Combat Sambo among clubs 2010. ecsambo.org. (ang.).
  27. ↑ XVI Чемпионат мира по боевому самбо. mixfight.ru, 2010-12-20. [dostęp 2018-04-07]. (ros.).
  28. ↑ NAGA World Championship 2012. nagafighter.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Ultimate Fighting Championship
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza
Waga open
Laureaci nagrody BBC Sports Personality World Sport Star of the Year
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chabib_Nurmagomiedow&oldid=75071793”