[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Cerkiew św. Jerzego w Dawidgródku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Jerzego
Георгіеўская царква
Zabytek: nr rej. 112Г000711
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Miejscowość

Dawidgródek

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny
(Egzarchat Białoruski)

Eparchia

pińska i łuniniecka

Wezwanie

św. Jerzego

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia/6 maja

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole znajduje się punkt z opisem „Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego”
Ziemia52°03′21,6″N 27°13′44,1″E/52,056000 27,228917

Cerkiew św. Jerzegoprawosławna cerkiew w Dawidgródku, jedna z najstarszych świątyń tego wyznania na Polesiu. Należy do dekanatu stolińskiego eparchii pińskiej i łuninieckiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Cerkiew św. Jerzego została wzniesiona w Dawidgródku, w obrębie prawosławnego cmentarza, w II połowie XVII w. W 1724 świątynia została przebudowana. Ikonostas w świątyni pochodzi z 1751. Cerkiew pozostawała czynna do końca II wojny światowej, następnie została zamknięta przez władze radzieckie. Parafia prawosławna odzyskała obiekt w 1990, wtedy też miał miejsce remont obiektu[2].

Cerkiew wzniesiona jest z drewna. Jest to budowla trójdzielna, złożona z trzech prostokątnych części: babińca, nawy i pomieszczenia ołtarzowego. Nawa jest dwukondygnacyjna; górna kondygnacja jest znacznie niższa od dolnej. Każda z części kryta jest dachem czterospadowym i zwieńczona niewielką cebulastą kopułą. Pomieszczenie ołtarzowe łączy się z zakrystią, zaś babiniec – z dodatkowym niższym przedsionkiem[2]. Dzwonnica cerkiewna jest wolno stojącą czterokondygnacyjną budowlą, także zbudowaną z drewna[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykaz parafii dekanatu stolińskiego na stronie eparchii pińskiej i łuninieckiej (ros.)
  2. a b c Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 44, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268.