CeCILL

CeCILL (Free Software Licensing Agreement CECILL) – licencja wolnego oprogramowania stworzona w 2013 r. przez Commissariat l'Énergie Atomique (CEA), Centre National de Recherche Scientifiqe (CNRS) i Institut National de Recherche en Informatique et Automatiqe (INRIA). Przy jej opracowaniu skoncentrowano się na aspektach prawa autorskiego, konsumenckiego i cywilnego^[1].

Umowa zawarta zostaje automatycznie w momencie pobrania programu oraz trwa 70 lat, czyli tyle co okres ochrony autorskich praw majątkowych^[2].

Użytkownicy mają prawo do korzystania z programów (instalowania ich, wyświetlania oraz posiadania) oraz do ich modyfikowania, kopiowania i dystrybuowania. Licencja zezwala na pobieranie opłat za rozpowszechnianie programu.

Podobnie jak Licencja Publiczna GNU GPL (General Public Licence) oprogramowanie jest udostępniane w wersji as-is, czyli w wersji gotowej i użytkownik korzysta z niego na własne ryzyko. Autor może zamieścić w licencji zapis, iż nie bierze odpowiedzialności za nieumyślne szkody spowodowane błędami w kodzie. Użytkownik może odwoływać się jedynie wtedy, gdy będzie w stanie udowodnić świadomą modyfikację kodu źródłowego przez autora programu mającą na celu wyrządzenie szkód^[3].

Umowa zawiera zapis dotyczący zwolnienia licencjodawcy z powinności świadczenia na rzecz konsumenta wsparcia technicznego lub udzielenia gwarancji.

Licencja CeCILL jest kompatybilna z GNU GPL. Oznacza to, iż skrypt programu opartego na CeCILL może być włączony do programu opartego na GNU GPL.

Twórcy licencji nie zyskali pełnego poparcia ze strony Richarda Stallmana, ze względu na użycie określeń, które według twórcy GNU GPL są nieprecyzyjne, np. „własność intelektualna”.