2014 AA
 Prawdopodobny obszar upadku 2014 AA wyznaczony na podst. rejestracji infradźwięków przez Comprehensive Nuclear-Test-Ban Treaty Organization[1] | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1 stycznia 2014 |
| Charakterystyka orbity (2014-01-01) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,211 ± 0,004[2] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
1 rok 92 ± 2,5[2] dni |
| Inklinacja |
1,43 ± 0,14[2]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
ok. 0,003 km |
| Masa |
≥ 22 600 kg |
| Albedo |
< 20%[3] |
| Jasność absolutna | |
2014 AA – pierwsza planetoida odkryta w 2014. Obiekt został odkryty 1 stycznia 2014 w ramach programu Mount Lemmon Survey. W momencie jej odkrycia jej obserwowana wielkość gwiazdowa wynosiła około 19m. 2 stycznia 2014 roku, około 21 godzin po odkryciu planetoida uderzyła w atmosferę Ziemi i prawdopodobnie całkowicie spłonęła. Był to drugi obiekt, który został odkryty przed uderzeniem w Ziemię; pierwszym była planetoida 2008 TC3.
Nazwa i odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Oznaczenie planetoidy, 2014 AA, to kolejno: rok jej odkrycia (2014), pół-miesiąc odkrycia (1–15 stycznia – „A”) oraz litera „A” wskazująca, że była to pierwsza planetoida odkryta w danym okresie[4].
Planetoida została odkryta 1 stycznia 2014 przez amerykańskiego astronoma Richarda Kowalskiego w ramach programu Mount Lemmon Survey[5]; pierwsza obserwacja miała miejsce o 6:18 UT, a ostatnia (siódma) o 7:28 UT[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]W momencie odkrycia obserwowana wielkość gwiazdowa obiektu wynosiła około 19m, szacowana wielkość obiektu wynosiła pomiędzy dwa a cztery metry[6]. Obiekt należał do grupy Apolla[2].
Upadek
[edytuj | edytuj kod]Słabe infradźwięki zarejestrowane przez trzy z sieci stacji Comprehensive Nuclear-Test-Ban Treaty Organization – w Boliwii, Brazylii i na Bermudach – pozwoliły wstępnie oszacować, że 2014 AA weszła w atmosferę Ziemi 2 stycznia 2014 około 04:02 UT[1], około 3000 km od Caracas w Wenezueli, daleko od lądu. Nie było doniesień o zaobserwowaniu tego zjawiska przez załogi statków lub samolotów[7].
W 2016 roku opublikowano wyniki badań, w których wykorzystano 7 dostępnych obserwacji astrometrycznych obiektu oraz wspomniane dane infradźwiękowe – według tych wyliczeń planetoida weszła w atmosferę Ziemi o godzinie 03:05 ± 6 minut UT w miejscu o współrzędnych 13,1°N 44,2°W/13,100000 -44,200000. Masę obiektu oszacowano na co najmniej 22,6 ton, a prędkość z jaką wszedł w atmosferę – na 12,17 km/s[3].
Szacuje się, że obiekty tej wielkości uderzają w atmosferę Ziemi przeciętnie kilka razy w roku[1]. Był to drugi obiekt, który został odkryty przed uderzeniem w Ziemię. Pierwszym była planetoida 2008 TC3[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c The First Discovered Asteroid of 2014 Collides With The Earth – An Update. NASA/JPL, 2014-01-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-11)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h 2014 AA w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.). [dostęp 2022-08-15].
- ↑ a b c Davide Farnocchia, Steven R. Chesley, Peter G. Brown & Paul W. Chodas. The trajectory and atmospheric impact of asteroid 2014 AA. „Icarus”. 274, s. 327–333, 2016. DOI: 10.1016/j.icarus.2016.02.056. (ang.).
- ↑ New- And Old-Style Minor Planet Designations. minorplanetcenter.net. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
- ↑ MPEC 2014-A02 : 2014 AA. minorplanetcenter.net. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
- ↑ a b Small asteroid 2014 AA hit the Earth's atmosphere. Comets & Asteroids, 2014-01-02. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
- ↑ Kelly Beatty: Small Asteroid 2014 AA Hits Earth. Sky & Telescope, 2014-01-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Karol Wójcicki: Niewielka planetoida wpadła do ziemskiej atmosfery. Miała nas minąć – astronomowie się pomylili. Gazeta Wyborcza, 2014-01-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-02)].
- Phil Plait: Tiny Asteroid Discovered Just Yesterday “Virtually Certain” to Have Harmlessly Impacted Earth. slate.com, 2014-01-03. [dostęp 2014-01-03]. (ang.).
- 2014 AA w bazie Minor Planet Center (ang.)