[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Światło popielate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat powstawania światła popielatego
Zdjęcie Księżyca oświetlonego przez Ziemię, w tle Wenus.

Światło popielate – poświata widoczna na aktualnie nieoświetlonej części Księżyca. Jest widoczna dzięki światłu odbitemu od Ziemi, które oświetla "nocną część" Srebrnego Globu[1]. Zjawisko to jest szczególnie dobrze widoczne w czasie fazy sierpa Księżyca – wtedy Ziemia widziana z jego powierzchni jest w okolicy pełni.

Leonardo da Vinci wyjaśnił to zjawisko na początku XVI wieku, kiedy zdał sobie sprawę, że zarówno Ziemia, jak i Księżyc odbijają światło słoneczne w tym samym czasie[2].

Analogiczne zjawisko zostało zaobserwowane przez sondę Cassini w układzie Saturna. Przy sprzyjających warunkach można zarejestrować światło odbite od planety, oświetlające ciemne strony jej księżyców.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Światło popielate: Księżyc świeci w świetle odbitym od Ziemi [online], www.eso.org [dostęp 2020-06-22] (pol.).
  2. Kodeks Leicester [online], Dom Emisyjny Manuscriptum [dostęp 2020-06-22] (pol.).