Świątynia Wielkiego Dzwonu
 Wieża dzwonu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Historia | |
| Data budowy |
1733 |
| Dane świątyni | |
| Stan obecny |
Muzeum Starych Dzwonów |
Położenie na mapie Pekinu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 39°58′05,3″N 116°19′54,9″E/39,968139 116,331917
| |
Świątynia Wielkiego Dzwonu (chiń. upr. 大钟寺; chiń. trad. 大鐘寺; pinyin Dàzhōng Sì) – świątynia buddyjska znajdująca się w dzielnicy Haidian w Pekinie. Zbudowano ją w 1733 roku; pierwotnie nosiła nazwę Juesheng Si. Dzwon, od którego pochodzi jej obecna nazwa, umieszczono w niej 10 lat później[1].
Świątynia składa się z przedniego dziedzińca, trzech równolegle ustawionych par pawilonów i znajdującej się na tyłach wieży bębna[2].
Dzwon, znany pod nazwą Huayan[2], odlano w 1403 roku[1]. Odlano sześć takich dzwonów, jednak pozostałe pięć nie przetrwało do naszych czasów[2]. Pierwotnie znajdował się on w świątyni Wanshou[2]. Mierzy 6,87 m wysokości i waży 46,5 tony; jego obwód wynosi 3,3 m, zaś grubość ścian 0,22 m[2]. Na powierzchni dzwonu wyryto kompletny tekst Avatamsaka Sutra[2].
Od 1985 roku w świątyni mieści się Muzeum Starych Dzwonów, w którego zbiorach znajduje się kilkaset zabytkowych dzwonów z Chin i innych krajów[1].