Zygmunt Graliński
Zygmunt Graliński w czasie procesu brzeskiego 1931 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł II kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna |
Zygmunt Graliński (ur. 29 września 1897 w Łęczycy, zm. 17 września 1940 na Atlantyku[1]) – polski prawnik, adwokat, działacz ruchu ludowego, poseł na Sejm II kadencji w II RP, wiceminister spraw zagranicznych w Rządzie RP na uchodźstwie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny inteligenckiej. Po ukończeniu gimnazjum w Charkowie (1916) studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1918–1922). W 1925 roku w Paryżu uzyskał stopień doktora praw. Po powrocie do kraju pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz wykładał prawo międzynarodowe publiczne na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie[2].
Występował jako obrońca działaczy ludowych w procesach politycznych, m.in. w procesie brzeskim. Sam działał w Polskim Stronnictwie Ludowym „Wyzwolenie”, był prezesem zarządu powiatowego w Sokołowie Podlaskim i Siedlcach. W latach 1928–1930 pełnił mandat poselski. Po połączeniu partii ludowych wszedł w skład Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego (1931). Później był wiceprezesem Rady Naczelnej, członkiem Naczelnego Komitetu Wykonawczego oraz prezesem Zarządu Wojewódzkiego w Lublinie (od kwietnia 1934).
Po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę na uchodźstwie. Przedostał się do Francji. Został powołany na stanowisko wiceministra spraw zagranicznych w rządzie RP na uchodźstwie Zabrał głos na grudniowej sesji Ligi Narodów w 1939 roku, w sprawie napaści ZSRR na Finlandię. Wyraził hołd i współczucie dla narodu fińskiego w imieniu rządu Rzeczypospolitej, oraz zaapelował o pomoc dla niej[3]. Z przemówienia usunięto wszelkie aluzje antyniemieckie (Garlińskiemu zabroniono wręcz wszelkich aluzji na temat agresji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku czy współpracy Hitlera ze Stalinem)[4]. Następnie mianowany pełnomocnikiem rządu w Kanadzie. W drodze do Ottawy zginął na statku „City of Benares”[5] storpedowanym przez niemiecki okręt podwodny U-48.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Małgorzata Smogorzewska, Andrzej Krzysztof Kunert (red. nauk.), Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik Biograficzny, tom II, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2000, s. 156.
- ↑ Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1930, s. 312.
- ↑ Monitor Polski Nr 277 z 19 grudnia 1939 s. 2.
- ↑ Andrzej Albert, Historia Polski 1914–1993, Warszawa 1995.
- ↑ Małgorzata Smogorzewska, Andrzej Krzysztof Kunert (red. nauk.), Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom II, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2000, s. 157.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1989.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dzieła Zygmunta Gralińskiego w bibliotece Polona
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Politycy emigracyjni
- Politycy PSL „Wyzwolenie”
- Politycy Stronnictwa Ludowego
- Polscy adwokaci
- Posłowie na Sejm II kadencji (1928–1930)
- Polscy specjaliści prawa międzynarodowego
- Urodzeni w 1897
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej
- Wiceministrowie spraw zagranicznych Rządu RP na uchodźstwie
- Wykładowcy Wolnej Wszechnicy Polskiej
- Zmarli w 1940
- Ludzie urodzeni w Łęczycy
- Ofiary II wojny światowej