[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Rick Nash

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rick Nash
Ilustracja
Rick Nash w barwach Columbus Blue Jackets (2010)
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1984
Brampton

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

193 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy / prawoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 2002, numer: 1 (1 runda)
Columbus Blue Jackets

Rick Nash (ur. 16 czerwca 1984 w Brampton) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, dwukrotny olimpijczyk.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Młody Rick Nash już w wieku sześciu lat założył swoje pierwsze hokejowy łyżwy i trenował na podwórku swojego rodzinnego domu w Brampton marząc o zdobyciu Pucharu Stanleya. Młody Nash nie zdejmował swoich łyżew. Przebywał w nich nawet podczas rodzinnych obiadów. Rodzice szybko zorientowali się, że młody Rick ma predyspozycje do bycia profesjonalnym hokeistą. Pierwszy poważny krok ku temu uczynił, gdy został draftowany z numerem 1. przez Columbus Blue Jackets w 2002 roku.

Rick Nash po raz pierwszy w NHL zagrał na inaugurację sezonu 2002/03 w meczu z Chicago Blackhawks. Był to bardzo udany mecz, w swoim pierwszym meczu zdobył bramkę. Podczas całego pierwszego sezonu gry w NHL Rick Nash zdobył 17 bramek i zaliczył 22 asysty. Jednak pierwszy sezon był tylko dłuższym wstępem do drugiego, w którym zdobył aż 41 bramek. Dzięki temu wyczynowi Rick Nash otrzymał nagrodę Maurice 'Rocket' Richard Trophy dla najlepszego strzelca w sezonie zasadniczym wraz z Jeromem Iginlą oraz Ilją Kowalczukiem. W sezonie 2004/2005 z powodu lokautu grał w szwajcarskim klubie HC Davos. W sezonie zasadniczym zdobył 44 punkty, a w play-off do tego wyniku dołożył jeszcze 11. W sezonie 2005/2006 powrócił do Columbus Blue Jackets z 27-milionowym kontraktem. Z powodu kontuzji kolana Rick Nash opuścił 28 meczów w sezonie. W tym sezonie został wytypowany do składu na Igrzyska Olimpijskie w Turynie. W sezonie 2006/2007 Rick Nash zdobył 57 punktów i został wytypowany do Meczu Gwiazd NHL w którym zdobył decydującą bramkę meczu, dzięki której Zachód mógł się cieszyć ze zwycięstwa. W sezonie 2007/2008 po raz kolejny został wytypowany do Meczu Gwiazd. Podczas sezonu zdobył 38 bramek oraz 69 punktów. W 2008 został również kapitanem drużyny Columbus Blue Jackets, jednak jego drużynie nie udało się zakwalifikować do play-off. W klubie z Columbus występował łącznie w dziewięciu sezonach.

W lipcu 2012 roku podpisał kontrakt z New York Rangers. W ramach wymiany zawodników razem z Nashem do Nowego Jorku trafił Steven Delisle, zaś do Columbus przekazani zostali w zamian dotychczasowi gracze z Rangers: Artiom Anisimow, Brandon Dubinsky i Tim Erixon[1][2]. W okresie lokautu w sezonie NHL (2012/2013) od września 2012 do stycznia 2013 związany ponownie kontraktem z klubem HC Davos[3]. W późniejszym czasie nadał występował w NY Rangers. W lutym 2018 został przetransferowany do Boston Bruins i grał w jego barwach do końca sezonu NHL (2017/2018)[4].

W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej z uwagi na względy medyczne[5].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Rick Nash w 2002 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata juniorów. Osiągając drugie miejsce w turnieju zdobył 3 punkty. Trzy lata później zadebiutował na seniorskich Mistrzostwach Świata Elity. Zdobywając z drużyną klonowego liścia srebrny medal. Zwyciężył przy tym w klasyfikacji na najlepszego strzelca mistrzostw. W 9 meczach zdobył 9 bramek. Rok później został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie, jednak po kontuzji zdołał zdobyć jedynie 1 punkt, a drużyna Kanady przegrała w ćwierćfinale z Rosją i zajęła siódme miejsce. W 2007 roku po raz pierwszy w swojej karierze zdobył złoty medal międzynarodowego turnieju. Trofeum to zdobył podczas Mistrzostw Świata, które odbyły się w Rosji. Podczas tego turnieju uzyskując wynik 11 punktów co przyczyniło się do wybrania przez dyrektoriat imprezy miana MVP turnieju. W rozgrywanych w Kanadzie w 2008 roku Mistrzostwach Świata zdobył srebrny medal, zaś podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich zdobył złoty medal.

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2005, 2007, 2008, 2011 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2006, 2010, 2014.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
    Sezon regularny   Play-offy
Sezon Drużyna Liga GP G A Pts PIM GP G A Pts PIM
2000–01 London Knights OHL 58 31 35 66 56 4 5 3 8 18
2001–02 London Knights OHL 54 32 40 72 88 12 20 19 39 121
2002–03 Columbus Blue Jackets NHL 74 17 22 39 78
2003–04 Columbus Blue Jackets NHL 80 41 16 57 87
2004–05 HC Davos NLA 44 26 20 46 83 15 9 2 11 26
2005–06 Columbus Blue Jackets NHL 54 31 23 54 51
2006–07 Columbus Blue Jackets NHL 75 27 30 57 73
2007–08 Columbus Blue Jackets NHL 80 38 31 69 95
2008–09 Columbus Blue Jackets NHL 78 40 39 79 52 4 1 2 3 2
2009–10 Columbus Blue Jackets NHL 76 33 34 67 58
2010–11 Columbus Blue Jackets NHL 75 32 34 66 34
2011–12 Columbus Blue Jackets NHL 82 30 29 59 40
2012-13 HC Davos NLA 17 12 6 18 8
NHL łącznie 674 289 258 547 568 4 1 2 3 2
OHL łącznie 112 63 75 138 144 16 25 22 47 139

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]
Rok Reprezentacja Impreza Wynik   GP G A Pts PIM
2002 Kanada WJC 2. miejsce 7 1 2 3 2
2005 Kanada WC 2. miejsce 9 9 6 15 8
2006 Kanada Oly 7. miejsce 6 0 1 1 10
2007 Kanada WC 1. miejsce 9 6 5 11 4
2008 Kanada WC 2. miejsce 9 6 7 13 6
2010 Kanada Oly 1. miejsce 7 2 3 5 0
2011 Kanada WC 5. miejsce 7 2 3 5 2
Mecze seniorskie 54 26 27 53 32

Sukcesy i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienia
  • Buck Houle Award: 2000 (przyznana przez Toronto Marlboros w uznaniu za wybitne działania na lodzie, przywództwa i lojalność)[6]
  • Numer 61, z którym występował, został zastrzeżony przez klub London Knights: 2012[7][8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nash obtained in blockbuster trade | NHL.com [online], rangers.nhl.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  2. Hokej.net - Rick Nash w New York Rangers! [online], hokej.net [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  3. Thornton and Nash joining HC Davos of Swiss League
  4. Bruins Acquire Rick Nash From Rangers | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
  5. Nash retires from NHL after 15 seasons | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
  6. Buck Houle Award | Toronto Marlboros [online], torontomarlboros.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13] (ang.).
  7. London Knights to Retire Rick Nash’s Number 61 – Ontario Hockey League [online], ontariohockeyleague.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
  8. Team history. londonknights.com. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]