Johannes Bobrowski

Johannes Bobrowski

Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1917 Tylża
Data i miejsce śmierci	2 września 1965 Berlin
Zawód, zajęcie	pisarz, eseista
Multimedia w Wikimedia Commons

Johannes Bobrowski (ur. 9 kwietnia 1917 w Tylży, zm. 2 września 1965 w Berlinie)^[1] – niemiecki poeta, prozaik i eseista.

Urodził się jako Johannes Konrad Bernhard Bobrowski^[2] w Tylży w rodzinie kolejarza^[1]. W 1925 r. przeniósł się do Rastemborka, a w 1928 r. do Królewca, gdzie ukończył gimnazjum o profilu humanistycznym (był uczniem m.in. Ernsta Wiecherta). Wstąpił do NSDAP, co było warunkiem uzyskania świadectwa maturalnego. W 1937 r. zapisał się na historię sztuki w Berlinie. Jako członek Kościoła Wyznającego miał kontakty z opozycją antynazistowską w III Rzeszy. W czasie II wojny światowej służył w wojsku w randze kaprala, walcząc przeciwko Polsce, Francji i ZSRR. Wzięty do sowieckiej niewoli do 1949 r. pracował w kopalni węgla. Po wyjściu z niewoli osiadł w Berlinie Wschodnim jako obywatel NRD. Pracował jako redaktor w wydawnictwie literatury dziecięcej. Wydawany w NRD i RFN. W 1962 r. uhonorowany Nagrodą Literacką Grupy 47. Skutkiem popularności jego twórczości w obu państwach niemieckich było m.in. to, że cały czas pozostawał pod obserwacją służby bezpieczeństwa. W 1963 r. został członkiem enerdowskiego Niemieckiego Związku Pisarzy (Deutscher Schriftstellerverband, DSV), czego dotąd unikał. Od 1964 r. członek wschodnioniemieckiego PEN Clubu. W 1965 r. otrzymał Nagrodę Henryka Manna Akademii Sztuki NRD (Akademie der Künste der DDR – Akademie der Künste). Umarł na zapalenie wyrostka robaczkowego. Pochowany na cmentarzu Christophorus (Christophorus-Friedhof) w berlińskim Friedrichshagen.

W swojej twórczości odwoływał się do wspólnoty kulturowej, dziejowej i językowej narodów Europy Wschodniej: Niemców, ludów bałtyckich i słowiańskich.

Wydana w wyborze Eugeniusza Wachowiaka pt. Wiersze, 1976.

• Sarmatische Zeit, 1961
• Schattenland Ströme, 1962
• Wetterzeichen, 1967
• Im Windgesträuch. Gedichte aus dem Nachlaß, 1970

• Levins Mühle. 34 Sätze über meinen Großvater, powieść, 1964; tłum. pol. Młyn Lewina: 34 zdania o moim dziadku, 1967
• Casimir Ulrich Boehlendorff|Boehlendorff und andere, 1965
• Mäusefest und andere Erzählungen, opowiadania, 1965; tłum. pol. Uczta myszy i inne opowiadania, 1968
• Litauische Claviere, powieść, 1966; tłum. pol. Litewskie klawikordy, 1969
• Der Mahner, opowiadania, 1968

• Wer mich und Ilse sieht im Grase. Deutsche Poeten des 18. Jahrhunderts über die Liebe und das Frauenzimmer, 1964
• Literarisches Klima – Ganz neue Xenien, doppelte Ausführung, 1978
• Hans Clauerts wunderseltsame, abenteuerliche und unerhörte Geschichten, kurzweilig und sehr lustig zu lesen, 1983

• Gerhard Wolf: Johannes Bobrowski – Leben und Werk, Berlin 1967
• Gerhard Wolf: Beschreibung eines Zimmers – 15 Kapitel über Johannes Bobrowski, 1972
• Gerhard Rostin (Hrsg.): Ahornallee 26 oder Epitaph für Johannes Bobrowski, 1978
• Bernd Leistner: Johannes Bobrowski – Studien und Interpretationen, Berlin 1981

• Towarzystwo im. Johannesa Bobrowskiego (niem.)
• Zbiór linków na temat Johannesa Bobrowskiego na stronie Wolnego Uniwersytetu w Berlinie. ub.fu-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-12)]. (niem.).