Julian Andrzejewski

Julian Andrzejewski, właściwie Pinkus Warum (ur. 7 stycznia 1907 w Lublinie^[1], zm. ?) – polski działacz partyjny i komunistyczny pochodzenia żydowskiego, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947).

Pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej, urodzony jako Pinkus Warum, syn Maurycego. Od 1927 działał w Komunistycznym Związku Młodzieży Polski, od 1930 w Komunistycznej Partii Polski; należał do ich Komitetów Dzielnicowych w Warszawie-Ochocie i Warszawie-Pradze oraz kierował Wydziałem Agitacji KPP w Warszawie. Później na emigracji we Francji, pracował w redakcjach polskojęzycznych czasopism komunistycznych^[2] (m.in. Pismo polskiego Wychodźstwa pracującego we Francji w Grenoble^[3]). Od 1933 do 1940 członek Francuskiej Partii Komunistycznej, od 1943 działał też w miejscowym ruchu oporu i polskich komórkach tego ugrupowania. W 1944, pozostając we Francji, został członkiem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego i Polskiej Partii Robotniczej. W maju 1945 powołany w skład Krajowej Rady Narodowej na wniosek I Zjazdu Emigracji Polskiej we Francji, zasiadał w niej do końca kadencji^[1].

Był starszym instruktorem w Wydziale Ogólnym Komitetu Centralnego PPR, potem od 1949 do 1955 inspektorem w Wydziale Organizacyjnym KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od kwietnia 1955 do stycznia 1957 sekretarz ds. organizacyjnych Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie. W tym okresie faktycznie zarządzał Komitetem Wojewódzkim wobec niskich kwalifikacji I sekretarza Bazylego Hołoda, jednocześnie sam nie mógł objąć tej funkcji, gdyż od 1954 działacze pochodzenia żydowskiego nie byli powoływani na eksponowane stanowiska. Odwołany na skutek odwilży październikowej^[2][4]. Od 1957 do 1981 był zastępcą kierownika w Kancelarii Sekretariatu KC PZPR^[1][5]. W grudniu 1983 odznaczony Pamiątkowym Medalem z okazji 40 rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej^[6].