Isco

Isco

Pełne imię i nazwisko	Francisco Román Alarcón Suárez
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1992 Benalmádena
Wzrost	176 cm[1]
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Betis
Numer w klubie	22
Kariera juniorska
Lata Klub 1997–1999 PDM Benalmádena 1999–2006 Atlético Benamiel 2006–2009 Valencia CF
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2009–2011 Valencia B 52 (16) 2010–2011 Valencia CF 4 (0) 2011–2013 Málaga CF 69 (14) 2013–2022 Real Madryt 246 (37) 2022 Sevilla FC 12 (0) 2023– Betis 28 (8) W sumie: 411 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2008  Hiszpania U-16 3 (1) 2008–2009  Hiszpania U-17 21 (6) 2010  Hiszpania U-18 1 (1) 2010–2011  Hiszpania U-19 12 (7) 2011  Hiszpania U-20 6 (1) 2011–2014  Hiszpania U-21 19 (14) 2012  Hiszpania U-23 5 (0) 2013–2019  Hiszpania 38 (12) W sumie: 105 (42)
↑ Aktualne na: 12 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata U-17 brąz Nigeria 2009 Mistrzostwa Europy U-21 złoto Izrael 2013
Multimedia w Wikimedia Commons

Isco, właśc. Francisco Román Alarcón Suárez (ur. 21 kwietnia 1992 w Benalmádenie) – hiszpański piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, od 2023 w hiszpańskim klubie Real Betis. Wychowanek Valencii.

Isco karierę rozpoczynał w mało znanym klubie z Andaluzji, Atlético Benamiel. Stąd trafił do zespołu młodzieżowego drużyny Valencii. W 2009 zadebiutował w trzecioligowych rezerwach, a już rok później – 11 listopada 2010 wystąpił w składzie pierwszej drużyny w pojedynku z CD Logroñés w Pucharze Hiszpanii i zdobył dwie bramki w wygranym 4:1 spotkaniu^[2]. Trzy dni później, 14 listopada, zaliczył swe pierwsze minuty w Primera División – zastąpił Aritza Aduriza w wygranym 2-0 meczu z Getafe CF^[3]. Młody pomocnik do końca sezonu zagrał jeszcze w trzech spotkaniach ligowych Los Ches.

Obiecujący media punta, długoletni gracz hiszpańskich reprezentacji młodzieżowych, przed sezonem 2011/2012 został ściągnięty przez szejka Abdullaha Al Thaniego do Málagi. Bogaty sponsor zainwestował wielkie pieniądze w rozwój tej drużyny i na Estadio La Rosaleda trafili wówczas m.in. Cazorla, Demichelis, Joaquín, Mathijsen, Monreal, Toulalan oraz van Nistelrooy. Za 19-letniego Isco katarski inwestor zapłacił 6 milionów euro^[4]. Manuel Pellegrini, trener Los Boquerones, odważnie postawił na tego gracza – w pierwszym sezonie w Máladze zagrał w lidze 32 razy i zdobył w niej 5 bramek, będąc trzecim strzelcem całej drużyny^[5]. Wydatnie przyczynił się do zajęcia przez klub miejsca premiowanego występami w europejskich pucharach. W plebiscycie Liga de Futbol Profesional (LFP) został wybrany odkryciem sezonu ligi hiszpańskiej (ogłoszenie wyników miało miejsce 14 listopada 2012)^[6].

27 czerwca 2013 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Madryt^[7]. „Królewscy” zapłacili za niego 27 mln euro. 18 sierpnia zadebiutował w meczu ligowym przeciwko Realowi Betis. Spotkanie zakończyło się wynikiem 2:1, a sam Isco zdobył bramkę i zaliczył asystę.

7 sierpnia 2022 r. Sevilla FC ogłosiła, że klub osiągnął porozumienie co do zasady w sprawie podpisania kontraktu z Isco, a zawodnik zgodził się na dwuletnią umowę. 21 grudnia 2022 Isco i Sevilla zgodzili się rozwiązać kontrakt. 22 grudnia trener Sevilli Jorge Sampaoli powiedział, że Isco nie spełnił oczekiwań klubu^[8]. W styczniowym oknie transferowym Isco był bliski podpisania kontraktu z klubem Bundesligi Union Berlin. Jednak 31 stycznia 2023 r. umowa upadła, mimo że przeszedł testy medyczne, ponieważ niemiecki klub twierdził, że postawił nowe żądania, które różniły się od pierwotnej umowy^[9].

26 lipca 2023 r. Isco dołączył do Realu Betis na bazie rocznej umowy^[10]. 13 sierpnia 2023 Isco rozegrał swój pierwszy mecz dla Betisu, mierząc się z Villarrealem^[11]. Niedługo później, 28 sierpnia, strzelił swojego pierwszego gola dla Betisu w meczu z Athletic Bilbao, kończąc tym samym swoją roczną przerwę w strzelaniu bramek^[12]. Pomimo zdobytej bramki, Betis poniósł jednak porażkę 2:4. 28 grudnia 2023 roku Isco przedłużył kontrakt z Betisem do czerwca 2027 roku^[13][14].

W czerwcu 2013 wraz z reprezentacją Hiszpanii U-21 wywalczył Mistrzostwo Europy. W meczu finałowym wygranym 4:2 Isco zdobył jedną bramkę. Ogółem w turnieju uzyskał ich trzy. Królem strzelców owej imprezy został jego przyszły kolega z klubu, Álvaro Morata.

1 lutego 2013 Isco został powołany do dorosłej kadry przez selekcjonera Vicente del Bosque na przyjacielski mecz z Urugwajem w Dosze. Zadebiutował w dniu 6 lutego, zastępując Andrésa Iniestę w 60 minucie meczu, który zakończył się zwycięstwem Hiszpanów 3-1^[15]. 15 listopada 2014 roku zdobył swoją pierwszą bramkę dla La Roji, pomagając w zwycięstwie 3-0 nad Białorusią w eliminacjach do Euro 2016^[16].

Aktualne na 24 grudnia 2022.

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2016/17, 2019/20
• Puchar Króla: 2013/14
• Superpuchar Hiszpanii: 2017, 2020
• Liga Mistrzów UEFA: 2013/14, 2015/16, 2016/17, 2017/18
• Superpuchar Europy UEFA: 2014, 2016, 2017
• Klubowe mistrzostwo świata: 2014, 2016, 2017, 2018

• III miejsce na Mistrzostwach świata U-17: 2009
• Mistrzostwo Europy U-21: 2013

• Złoty Chłopiec: 2012
• Bravo Award: 2013
• Odkrycie Roku Primera División: 2012
• Jedenastka marzeń Mistrzostw Europy U-21: 2013
• Drużyna sezonu Ligi Mistrzów: 2016/2017

16 sierpnia 2014 urodził się jego pierwszy syn - Isco Alarcón Calderón^[17]. Od 2017 roku piłkarz związany jest z hiszpańską aktorką Sarą Sálamo z którą ma dwóch synów - Theo (ur. 2019)^[18] oraz Pierro (ur. 2020)^[19].

• Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
• Isco w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil w bazie BDFutbol (ang.)
• Isco, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2022-12-24] .