Douglas Hurley

Douglas Gerald Hurley (ur. 21 października 1966 w Endicott, stan Nowy Jork, USA), podpułkownik lotnictwa korpusu piechoty morskiej, inżynier, członek korpusu astronautów NASA.

• 1985 – ukończył Owego Free Academy w Owego, stan Nowy Jork.
• 1988-1991 – został absolwentem Tulane University w Nowym Orleanie, stan Luizjana, otrzymując licencjat z inżynierii lądowej i wodnej. Na uczelni uczestniczył w programie NROTC (Naval Reserve Officer Training Cors – forma służby przygotowawczej dla oficerów rezerwy Marynarki Wojennej USA). Po studiach rozpoczął czynną służbę wojskową. Przeszedł zasadnicze przeszkolenie w The Basic School w Quantico (Wirginia), a później kurs dla oficerów piechoty. Następnie w 1989 rozpoczął w Teksasie przeszkolenie lotnicze. Po dwóch latach (1991) został pilotem lotnictwa morskiego.
• 1991-1996 – w celu kontynuowania procesu szkolenia otrzymał przydział do 101 myśliwskiej eskadry szkoleniowej stacjonującej w bazie korpusu piechoty morskiej w El Toro, w której opanował pilotaż samolotu F/A-18. Po odbytym kursie skierowano go do stacjonującej w tej bazie 225 eskadry myśliwców szturmowych piechoty morskiej przystosowanych do działań w każdych warunkach meteorologicznych (Marine All Weather Fighter/Attack Squadron 225). Podczas służby w tej jednostce przeszedł kolejne szkolenia. Ukończył m.in. kurs dla instruktorów taktyki i uzbrojenia Korpusu Piechoty Morskiej oraz w Naval Postgraduate School (Podyplomowa Szkoła Marynarki Wojennej) w Monterey (Kalifornia) kurs dla oficerów odpowiadających za bezpieczeństwo lotów. W eskadrze przez 4,5 roku był też oficerem ds. bezpieczeństwa lotów oraz pilotem - instruktorem.
• 1997-2000 – w 1997 przeszedł przeszkolenie w United States Naval Test Pilot School (Szkoła Pilotów Doświadczalnych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych) w bazie lotniczej marynarki Patuxent River w stanie Maryland. Od grudnia 1997 do czasu rozpoczęcia szkolenia w korpusie astronautów służył w tej bazie lotniczej jako pilot testowy nowych samolotów F/A-18 E/F Super Hornet w doświadczalnej eskadrze lotnictwa szturmowego marynarki wojennej (Naval Strike Aircraft Test Squadron VX-23).

Hurley spędził w powietrzy za sterami 22 różnych samolotów ponad 3 200 godzin.

• 2000 – 26 lipca został przyjęty do korpusu amerykańskich astronautów (NASA-18) jako kandydat na pilota promu kosmicznego. W sierpniu rozpoczął przeszkolenie specjalistyczne, w ramach którego m.in. zapoznał się z budową Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz promu kosmicznego.
• 2002 – 2007 – w 2002 zakończył kurs podstawowy, po którym otrzymał przydział do Biura Astronautów NASA, w którym pełnił różne funkcje o charakterze technicznym. Poza tym kierował personelem wspierającym astronautów (Astronaut Support Personnel) podczas misji STS-107 oraz STS-121. Po katastrofie Columbii pracował w zespole, który w specjalnym hangarze identyfikował szczątki zniszczonego wahadłowca (Columbia Reconstruction Team).
• 2008 – 11 lutego NASA oficjalnie ogłosiła skład załogi STS-127^[1]. Hurley został pilotem tej misji. Start do lotu planowano wówczas na kwiecień 2009.
• 2009 – 15 lipca rozpoczął swój pierwszy lot kosmiczny na pokładzie wahadłowca Endeavour.
• 2010 – 14 września został wyznaczony na pilota misji STS-135^[2].
• 2011 – w dniach 8 lipca – 21 lipca na pokładzie wahadłowca Atlantis uczestniczył w misji STS-135.

• medal „Za Zasługi dla Sił Zbrojnych” (Meritorious Service Medal),
• medal marynarki wojennej “Za zasługi” (Navy Commendation Medal),
• medal Korpusu Piechoty Morskiej “Za zasługi” (Marine Corps Commendation Medals),
• NASA Superior Accomplishment Award w 2004, 2005, 2006 i 2007.

Zobacz multimedia związane z tematem: Douglas Hurley

• grupy i oddziały astronautów,
• alfabetyczna lista astronautów i kosmonautów.

• Biografia na stronie NASA (ang.).

• Biogram na stronie Spacefacts (ang.).