Bundz
Bundz, bunc – ser z mleka owczego, rodzaj twarogu[1].
Proces produkcji buncu w pierwszej fazie wygląda tak samo jak wytwarzanie oscypków. Zlane do „puciery” mleko „klaguje” się, czyli doprowadza do ścięcia białka zawartego w mleku przez enzymy zawarte w podpuszczce z żołądków młodych cieląt. Powstały skrzep serowy parzy się następnie przez kilka minut w temperaturze około 70 °C. Ser odcedza się na płótnie w postaci dużych brył[2]. Otrzymuje się ser o łagodnym smaku. Produkowany jest głównie na Podhalu. Odciśnięta serwatka to żentyca.
Walory smakowe buncu nie są stałe. Najsmaczniejszy jest bunc z wiosennego wypasu owiec, z maja, ma nawet swoją zwyczajową nazwę: bunc majowy[1]. Jeszcze do nocy św. Jana tradycyjnie uważany jest za przysmak. Zdaniem wielu osób, atrakcyjność smakowa buncu z późniejszych miesięcy znacznie się obniża[potrzebny przypis].
10 października 2005 roku bundz został wpisany na listę produktów tradycyjnych[2].
- ↑ a b Magda Krämer: Zakopane. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007, s. 26. ISBN 978-83-7073-483-1.
- ↑ a b Bundz / bunc. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. [dostęp 2010-07-13].
