Argument nazwany
Argument nazwany – argument kojarzony w kodzie źródłowym z odpowiednim parametrem zdefiniowanym w podprogramie, za pomocą nazwy (identyfikatora) tego parametru. W różnych językach komputerowych, w tym w szczególności w językach programowania, specyfikacja argumentu w wywołaniu podprogramu zdefiniowana jest w składni konkretnego języka. Najczęściej, po identyfikatorze podprogramu, wprowadza się listę argumentów, które są kojarzone z parametrami według kolejności na liście: pierwszy argument z pierwszym parametrem, drugi z drugim, itd. Istnieje jednak grupa języków komputerowych, w których można zastosować dowolną kolejność specyfikowania argumentów w wywołaniu podprogramu. Aby skojarzenie tak wprowadzonych argumentów było prawidłowe, tzn. dokonane zostało z odpowiednimi parametrami, przypisuje się je do odpowiednich parametrów, podając jawnie nazwy (identyfikatory) tychże parametrów.
Zastosowanie argumentów nazwanych
[edytuj | edytuj kod]Sub Przyklad(A As Integer, B As Integer)
...
End Sub
...
' wywołanie procedury z pozycyjnym skojarzeniem argumentów z parametrami
Call Przyklad(1, 2)
' wywołanie procedury z argumentami nazwanymi
Call Przyklad(B:=1, A:=2)
Zapis argumentu jako argumentu nazwanego może uprościć wywołanie podprogramu w przypadku większej liczby argumentów opcjonalnych, może także zwiększyć czytelność takiego kodu źródłowego[1].
Sub Pr2(Optional A As Integer, Optional B As Integer, Optional C As String)
...
End Sub
...
' wywołanie procedury z pozycyjnym skojarzeniem argumentów z parametrami, wymagane wstawienie pustych argumentów
Call Pr2(,,"Hello")
' wywołanie procedury z argumentem nazwanym
Call Pr2(C:="Hello")
Języki programowania
[edytuj | edytuj kod]Języki skryptowe, znaczników
[edytuj | edytuj kod]Argumenty nazwane szeroko są stosowane w językach skryptowych (zobacz niżej: Python), czy w językach znaczników (jak np. HTML). Także składnia wiki stosuje argumenty nazwane.
Przykład kodu zastosowanego na tej stronie z argumentami nazwanymi:
<ref group="uwaga" name="nawias">
Python
[edytuj | edytuj kod]W języku Python implementacja mechanizmu argumentów nazwanych jest szczególnie prosta, co wynika z faktu, że w języku tym lista argumentów jest wbudowanego typu danych – słownika. Oznacza to, że nazwy parametrów są kluczami, a argumenty wartościami w słowniku. Można także tworzyć pozycyjną specyfikację listy argumentów[2].
Składnia[a]:
podprogram(id_par=arg[, id_par2=arg_2 ...])
Visual Basic
[edytuj | edytuj kod]W języku Visual Basic i pochodnych jak VBA, można stosować argumenty nazwane. Po identyfikatorze parametru umieszcza się symbol ":=" i za nim argument nazwany.
Call Podprogram(Idf_Param:=Arg_1 [, Idf_Param_2:=Arg_2 [, ...]])
C#
[edytuj | edytuj kod]W języku C# argumenty nazwane stosuje się analogicznie jak w Visual Basicu:[a]
funkcja(Idf_Param: Arg_1 [, Idf_Param_2: Arg_2 [, ...]])
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b John Walkenbach, Excel 2003 PL. Programowanie w VBA., HELION 2004 r., ISBN 837361-504-0
- ↑ Zanurkuj w Pythonie