взять

transliteracja:

vzâtʹ

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. брать)

(1.1) wziąć

(1.2) zabrać

(1.3) przyjąć

(1.4) uzyskać, wziąć

(1.5) ściągnąć, pobrać

(1.6) zdobyć, wziąć

(1.7) przen. wziąć, ogarnąć

(1.8) poradzić sobie, dopiąć swego

(1.9) pot. kupić

odmiana:

(1.1-9) взять; przysz. lp возьму́, возьмёшь, возьмёт; lm возьмём, возьмёте, возьму́т; przesz. lp взял / взяла́ / взяло́; lm взя́ли; rozk. lp возьми́; lm возьми́те

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. взятка ż, взяточник m, взяточница ż, взяточничество n

czas. взяться ndk.

przym. взяточнический

związki frazeologiczne:

взять в лапу, взять на лапу → dostać w łapę

etymologia:

uwagi:

źródła: