агонь

transliteracja:

agonʹ

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogień

(1.2) światło

(1.3) wojsk. ogień

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	аго́нь	агні́
dopełniacz	агня́	агнёў
celownik	агню́	агня́м
biernik	аго́нь	агні́
narzędnik	агнём	агня́мі
miejscownik	агні́	агня́х

przykłady:

(1.1) У пажары будынка згарэў у агні адзін чалавек, а двое выратавалася. → W pożarze budynku zginął w ogniu jeden człowiek, a dwoje się uratowało.

(1.2) З самалёта было відаць агні горада. → Z samolotu było widać światła miasta.

składnia:

kolokacje:

(1.1) палаць / гарэць агнём

(1.3) адкрыць агонь → otworzyć ogień • агонь! → ognia!

synonimy:

(1.2) святло

(1.3) страляць!

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вогнішча n

zdrobn. агеньчык m, аганёк m

przym. агнявы, агнёвы, агністы, вогненны

związki frazeologiczne:

агнём і мячом • баяцца як агню • жартаваць з агнём / гуляць з агнём • з пекла ды ў агонь / з агню ды ў полымя • паміж двух агнёў • у агонь і ваду пайсці • як ад агню хавацца • przysłowie: няма дыму без агню

etymologia:

od prasł. *ognь, od praindoeur. *ngnis

zob. ogień

uwagi:

źródła:

transliteracja:

agonʹ

wymowa:

IPA: /ˈagɔɲ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ros. pomor. lis (futro, element ubioru)

odmiana:

przykłady:

(1.1) У шу́пки по во́роту ли́сьё а́гоньё → Kołnierz futra jest lisi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: