łodyga

wymowa:

IPA: [wɔˈdɨɡa], AS: [u̯odyga] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. nadziemna część rośliny naczyniowej; zob. też łodyga w Wikipedii

(1.2) uczn. żart. chudzielec^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łodyga	łodygi
dopełniacz	łodygi	łodyg
celownik	łodydze	łodygom
biernik	łodygę	łodygi
narzędnik	łodygą	łodygami
miejscownik	łodydze	łodygach
wołacz	łodygo	łodygi

przykłady:

(1.1) Zewnętrzną warstwę łodygi stanowi skórka pędu, w której znajdują się aparaty szparkowe. (Wikipedia)

składnia:

kolokacje:

(1.1) gruba łodyga • zdrewniała łodyga

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) sztyngel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. łodyżka ż

przym. łodygowy, bezłodygowy

związki frazeologiczne:

opadnięty kwiat nie wraca na łodygę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stalk
• arabski: (1.1) عرق, ساق
• baskijski: (1.1) zurtoin
• bułgarski: (1.1) стъбло n
• chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 茎 / trad. 莖 (jīng)
• czeski: (1.1) stonek m
• duński: (1.1) stilk w, stængel w
• esperanto: (1.1) tigo, trunketo
• francuski: (1.1) tige ż
• hiszpański: (1.1) tallo m
• interlingua: (1.1) pedunculo
• islandzki: (1.1) leggur m
• łaciński: (1.1) caulis m
• norweski (bokmål): (1.1) stengel m
• szwedzki: (1.1) skaft n
• tuvalu: (1.1) kau
• ukraiński: (1.1) стебло n
• wilamowski: (1.1) śtejł m
• włoski: (1.1) gambo m, stelo m

źródła: