włość

wymowa:

IPA: [vwɔɕt͡ɕ], AS: [vu̯ość]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. posiadłość, duży majątek ziemski^[1][2]

(1.2) hist. adm. jednostka administracyjna w Wielkim Księstwie Litewskim, Rosji i do r. 1929 w ZSRR

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	włość	włości / rzad. włoście[1]
dopełniacz	włości	włości
celownik	włości	włościom
biernik	włość	włości / rzad. włoście
narzędnik	włością	włościami
miejscownik	włości	włościach
wołacz	włości	włości / rzad. włoście

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. włościaństwo n, włościanin m, włościanka ż

przym. włościański

związki frazeologiczne:

pan na włościach

etymologia:

prasł. *volstь → panowanie, władza; własność, posiadłość^[3]

uwagi:

(1.1) współcześnie używane zwykle w liczbie mnogiej: włości^[2]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) estate, manor
• białoruski: (1.2) воласць ż
• rosyjski: (1.2) волость ż
• ukraiński: (1.2) волость ż

źródła: