wędrówka

wymowa:

IPA: [vɛ̃nˈdrufka], AS: [vẽndrufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) turyst. sport. piesze przemieszczanie się połączone z odwiedzaniem kolejnych miejsc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wędrowanie n, wędrownik mos, wędrowniczka ż, wędrowiec mos, wędrowniczek mos

czas. wędrować

przym. wędrowny, wędrowniczy, wędrówkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trek, hike, wander, wandering, ramble, roam, trip
• kaszubski: (1.1) wanoga ż, réza ż
• niderlandzki: (1.1) wandeling ż, trektocht ż
• niemiecki: (1.1) Wanderung ż
• rosyjski: (1.1) стра́нствие n

źródła: