vojo

morfologia:

voj•o

wymowa:

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) droga, szlak, szosa, tor, trakt, trasa, ulica

(1.2) sposób, droga

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	vojo	vojoj
akuzativo	vojon	vojojn

przykłady:

(1.1) La vojo serpentas. → Droga wije się.

(1.2) Plej ofte, iom simpligi la gramatikon de traduko estas ĝusta vojo. ^[1] → Częściej pewne uproszczenie gramatyki tłumaczenia jest właściwą drogą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strato

(1.2) rimedo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vojaro, vojeto

czas. voji

przym. voja

związki frazeologiczne:

Lakta Vojo / Lakta vojo • Silka Vojo • ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj • kiu ĉe l' vojo konstruas, tiun ĉiu instruas • mastro en vojo – servantoj en ĝojo • meti trabojn sur la vojon • pli bone estas reiri, ol perdi la vojon • por amiko intima ne ekzistas vojo malproksima • sola vojo libera al la fundo rivera • spesmilo vojon trabatas • vojon batitan herbo ne kovras

etymologia:

uwagi:

źródła: