przymus
przymus (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) presja wywierana na kogoś w celu zmuszenia do czegoś
- (1.2) wewnętrzna potrzeba zrobienia czegoś
- (1.3) środki prawne zmuszające do podporządkowania się przepisom lub wyrokowi; zob. też przymus (prawo) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przymus przymusy dopełniacz przymusu przymusów celownik przymusowi przymusom biernik przymus przymusy narzędnik przymusem przymusami miejscownik przymusie przymusach wołacz przymusie przymusy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) mus, przymuszanie, konieczność, zmuszenie, nacisk, wymóg, presja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przymusowość ż, przymuszanie n, przymuszenie n, przymuszoność ż
- czas. przymusić (się) dk., przymuszać (się) ndk.
- przym. przymusowy, przymuszony
- przysł. przymusowo, przymusem, przymuszenie
- ims. przymuszony
- związki frazeologiczne:
- robić z przymusu • robić pod przymusem • przest. zadawać przymus
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) constraint, coercion, enforcement; (1.2) compulsion; (1.3) duress
- arabski: (1.1) دفع m
- białoruski: (1.1) прымус m; (1.2) прымус m
- bułgarski: (1.1) принуда ż; (1.3) принуда ż
- francuski: (1.1) coaction ż, servitude ż, sujétion ż, contrainte ż, gêne ż
- hiszpański: (1.1) presión ż, coerción ż, obligación ż, coacción ż, fuerza ż; (1.2) necesidad ż
- interlingua: coaction, coercition, compulsion, obligation
- jidysz: (1.1) צוואַנג m (cwang), דרוק m (druk), גוואַלד ż (gwald)
- kornijski: (1.2) ynni m
- litewski: (1.1) vertimas m, privertimas m
- niemiecki: (1.1) Zwang m, Druck m, Nötigung ż
- rosyjski: (1.1) принуждение n; (1.2) принуждение n
- turecki: (1.1) zorlama
- ukraiński: (1.1) примус m
- wilamowski: (1.1) mus m; (1.2) mus m
- źródła:
