konwencja

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈvɛ̃nt͡sʲja], AS: [kõnvẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. umowa międzynarodowa

(1.2) książk. przyjęte w jakimś środowisku normy postępowania, myślenia itp.

(1.3) liter. teatr. szt. charakterystyczne cechy twórczości przyjęte przez artystę

(1.4) polit. zjazd członków partii politycznej, najczęściej poświęcony wyborom

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konwencja	konwencje
dopełniacz	konwencji	konwencji / przest. konwencyj[1]
celownik	konwencji	konwencjom
biernik	konwencję	konwencje
narzędnik	konwencją	konwencjami
miejscownik	konwencji	konwencjach
wołacz	konwencjo	konwencje

przykłady:

(1.1) Ta konwencja nie narusza żadnych praw człowieka.

składnia:

kolokacje:

(1.2) łamać konwencje

(1.3) konwencja stylistyczna / literacka • łamać konwencje

(1.4) konwencja wyborcza

synonimy:

(1.1) traktat

(1.2) konwenans, zwyczaj

(1.3) styl

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) zjazd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konwencjonalizm m

przym. konwencyjny, konwencjonalny

przysł. konwencjonalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. conventio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) convention
• arabski: (1.1) معاهدة
• duński: (1.1) konvention w, traktat w; (1.2) konvention w
• francuski: (1.1) convention ż
• łaciński: (1.1) conventio
• niemiecki: (1.1) Abkommen n
• szwedzki: (1.1) konvention w; (1.2) konvention w

źródła: