klara

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. (Poznań) gw. (Górny Śląsk) Słońce^[1]

odmiana:

przykłady:

(1.1) (Górny Śląsk) Klara blinduje. → Słońce tak mocno świeci, że oślepia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gw. niem. Klara, niem. Klare^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Słońce

źródła:

morfologia:

klar•a

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jasny, wyraźny, klarowny, zrozumiały, czysty

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	klara	klaraj
akuzativo	klaran	klarajn

przykłady:

(1.1) La suno rebrilas en la klara akvo de la rivero.^[1] → Słońce odbija się w czystej wodzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) malklara, obskura

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klarigo

czas. klarigi

przysł. klare

związki frazeologiczne:

el klara ĉielo tondro ekbatis

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) oczyszczać^[1]

(1.2) zdawać (o egzaminie)^[2]

(1.3) dawać sobie radę^[1]

odmiana:

(1.1-3) att klara, klarar, klarade, klarat, klara!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) dra sig fram

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. klarna, klarera; przym. klar; rzecz. klarhet; przysł. klart

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: