fonetik

wymowa:

Dania: [fonəˈtik]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. fonetyka

odmiana:

(1.1) en fonetik, fonetikken, fonetikker, fonetikkerne

przykłady:

(1.1) I eksperimentel fonetik bruger man indimellem en teknik der hedder palatografi til at udforske hvordan konsonanter artikuleres.^[1] → W eksperymentalnej fonetyce czasem używa się techniki zwanej palatografią do badania, jak artykułowane są spółgłoski.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dansk / historisk / akustisk / artikulatorisk fonetik

synonimy:

(1.1) lydlære

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fonetiker w, fonem n

przym. fonetisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. fonetyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz krymskotatarski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

zapisy w ortografiach alternatywnych:

фонетик

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. fonetyka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) jęz. fonetyk^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fonetik	fonetici
dopełniacz	fonetika	fonetikov
celownik	fonetikovi	fonetikom
biernik	fonetika	fonetikov
miejscownik	fonetikovi	fonetikoch
narzędnik	fonetikom	fonetikmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fonetika ż, fonetizácia ż

forma żeńska fonetička ż

czas. fonetizovať ndk./dk.

przym. fonetický, fonetizačný

przysł. foneticky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) jęz. fonetyk^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fonetika ż

przym. fonetičen

przysł. fonetično

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. fonetyka^[1]

odmiana:

(1.1) en fonetik, fonetiken, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fonetisk

rzecz. fonetiker

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. fonetyka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ses bilgisi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. fonetyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fonetika

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: